Ingelbaud de Vendôme donne aux moines de Saint-Gildéric de Lavardin le droit de justice dans leurs terres, le droit de paisson pour 300 porcs dans la forêt du Perche, et le droit d'y prendre du bois vif ou mort.

l.1 Omnibus sanctae dei aecclesiae fidelibus compertum percognitumque fieri volumus, quod domnus Ingelbaldus de Vindocino in capitulum Sancti Martini Majoris videlicet Monasterii venit,
l.2 ibique dimisit quod nullam amplius consuetudinem in ejusdem sancti requirat terris, nec capiat, neque capere faciat, exceptis IIIIor causis de terra Sancti Gilderici, videlicet
l.3 banno, incendio, rapto et furto, et hec mensurate et cum moderantia, ab in hujuscemodi culpis deprehensis accipiat. Cȩtera vero justitia, in monachorum Sancti
l.4 Martini arbitrio pendeat. Hoc quoque similiter dimisit, quod a monachis vel hominibus SANCTI MARTINI in sua curia placita per consuetudinem fieri amplius non
l.5 requirat. Propter forfacta vero que nobis fecerat, donavit sancto Martino VII masuras terrȩ apud Orgerias. In villa vero Sancti Gilderici duas, [Burc]hardi scilicet et Olivardi.
l.6 Et de silva Pertici pastionem ad CCC porcos per singulos pascendos annos. Et de ejusdem silvȩ sicco bosco, ad opus monachorum apud Sanctum Gildericum commorantium, suorumque
l.7 hominum, quantum eis in omnibus sufficiat. Similiter quoque retortas, et rollones, stimulos quoque et cavillas et hucias, et si quid hujusmodi aliud eis in [rurali opere necesse]
l.8 fuerit, et quod ibidem habitantium bestie herbarum aquarumve liberos ingressus regressusque habeant. Quorum tamen omnium largitionem est convenientia, ut suum
l.9 seniorem a quo ista in beneficium tenet annuere faciat. Simul hoc quoque annuendo firmavit, dona et laxationes quas habent monachi Sancti Martini
l.10 Majoris monasterii vel habituri sunt in suis terris, necnon et emptiones quas fecerunt, vel facturi sunt. Quibus ita concessis, dedit ei domnus abbas nostri loci societatem,
l.11 et quicquid Sancto Martino forfecerat ei perdonavit, ea tamen ratione, ut si factam infregerit convenientiam, nollens eam deinceps ut inter nos pro hujusmodi causa
l.12 constitutum est, emendare, quȩque perdonata requisita reddat, suasque querelas quas adversum nos faciebat, ulterius non requirat. De cȩtero quoque in consequen-
l.13-tibus [futuro] nobiscum hanc etiam firmavit convenientiam, ut in terris Sancti MARTINI nihil amplius tollat aut tollere faciat. Et si aliquis suorum
l.14 hominum aliquod in eisdem sancti terris forfactum fecerit, infra XVcim dies ex quo ad eum clamor factus fuerit, rectum inde factum habeat. Et ut hoc firmiorem
l.15 auctoritatem haberet, hos domno abbati dedit fidejussores, scilicet Raginaldum filium Burchardi, Adelelmum, Gauscelinum bastardum, Odonem
l.16 Longobardum, Avesgaudum de Longo Prato, Hugonem filium Evȩ, Hugonem fratrem Mathei, Fulchradum filium Ingelbaldi. Ad hoc scilicet, ut si accepti
l.17 damni, ut prediximus, infra suprascriptos XVcim dies rectum factum non habuerit, isti infra alio XVcim dies forfactum emendent. quod si facere
l.18 neglexerint, tanquam transgressae convenientiae convicti culpabiles, quaeque forfacta ubi accusati fuerint, quisque cum sua
l.19 lege emendet. Nomina vero testium qui his interfuerunt, inferius adnotantur. [colonne1] Arduinus filius Corbonis, Tetbaldus frater ejus, Tedasius, Bernardus Tiro, [colonne2] Rainaldus juvenis, Eblo archipresbiter, Droco vicarius, Hubertus de Pratella, [colonne3] Richardus major, Warnerius major, Rotbertus major, Rainaldus major, [colonne4] Otbertus cellararius, Andraldus, Hildegarius mariscalcus, Gauscelinus clavellus.
l.20 [croix] Signum domni Ingelbaldi, et uxoris ejus Hildegardis, Fulcherii filii Hugonis, Otberti
l.21 filii Sevuini, Rainaldi filii Fulchradi, Berohardi, Mainardi. HEC EST CONVENIENTIA INTER INGELBALDUM ET MONACHOS SANCTI MARTINI.

1

METAIS (C.), Marmoutier, Cartulaire Blésois, Blois, 1889-1891, p. 28-30, n° 24.

TREMAULT (Ch. A. de), Cartulaire vendômois de Marmoutier, Vendôme, 1893, p. 222-225.