Louis le Pieux, empereur, à la prière de Sulpice, abbé du monastère de Sainte-Colombe de Sens, confirme l'immunité accordée par Charlemagne à ce monastère.

l.1 IN NOMINE DOMINI DEI ET SALVATORIS NOSTRI JHESU CHRISTI, HLUDOVUICUS, DIVINA ORDINANTE PROVIDENTIA IMPERATOR AUGUSTUS. SI PETITIONIBUS SERVORUM DEI JUSTIS ET RATIONABILIBUS DIVINI CULTUS AMORE FAVEMUS, DIGNE RETRIBUTIONIS PRAEMIO NOS A DOMINO REMU-
l.2-nerari fideliter credimus. Idcirco noverit omnium fidelium nostrorum tam praesentium quam et futurorum sollercia, quia vir venerabilis Sulpicius abba monasterii Sanctae Columbae martyris Christi in quo ipsius et sancti Lupi confessoris Christi corpora humata venerantur, detulit obtutibus nostris quandam auctoritatem inmunita-
l.3-tis domni et genitoris nostri Karoli bonae memoriae piissimi augusti, in qua erat insertum, qualiter idem ipse et antecessores ejus, reges videlicet Francorum, praedictum monasterium, ob amorem Dei tranquillitatemque fratrum ibidem consistentium, sub plenissima tuitione et inmunitatis defensione habuissent. Continebatur
l.4 etiam in eadem auctoritate quod Lotharius et Dagobertus quondam reges eidem monasterio quasdam villas concessissent, quarum vocabula sunt Cersiacus et Grandis Campus: easdemque villas vel quicquid eo tempore juste et rationabiliter praedictum possidebat monasterium, idem dom-
l.5-nus imperator per eandem confirmavit auctoritatem, ut suo et successorum temporibus jure perpetuo a praelatis et agentibus ipsius monasterii possiderentur. Ob firmitatem tamen rei postulavit nos praedictus Sulpicius abba ut paternam auctoritatem, propter reverentiam memoratorum sanctorum,
l.6 et aeternae retributionis fructum, nostra confirmaremus auctoritate. Cujus petitioni libenter annuentes, postulata concessimus, et ea per hanc nostram auctoritatem confirmavimus. Quapropter praecipientes jubemus ut nullus judex publicus, vel alia quaelibet judiciariae potestatis praedita
l.7 persona, in ecclesias, aut loca, vel agros, seu reliquas possessiones memorati monasterii, quas moderno tempore in quibuslibet pagis et territoriis infra ditionem imperii nostri juste et legaliter possidet, vel quae deinceps in jure ipsius sancti loci voluerit divina pietas augeri, ad causas judiciario more
l.8 audiendas, vel freda exigenda, aut mansiones vel paratas faciendas, aut fidejussores tollendos, aut homines ipsius monasterii, tam ingenuos quam et servos, super terram ipsius conmanentes injuste distringendos, aut, sicut in praedicta auctoritate domni imperatoris continetur, aut consuetudinarios
l.9 distringendos, aut theloneum tollendum, aut ullas redibitiones aut inlicitas occasiones requirendas, ullo umquam tempore ingredi audeat, vel ea quae supramemorata sunt penitus exigere praesumat. Sed liceat memorato abbati suisque successoribus res praedicti monasterii sub inmunitatis nostrae de-
l.10-fensione quieto ordine possidere. Et quicquid exinde fiscus sperare poterit, totum nos pro aeterna remuneratione praefato monasterio concedimus, ut in alimonia pauperum, et stipendia monachorum ibidem Deo famulantium perenniter proficiat in augmentis. De villis vero superius nominatis,
l.11 vel de omnibus rebus praesenti tempore juste possessis, sic in ditione ipsius monasterii perpetuo permaneant, sicut in auctoritate domni et genitoris nostri vel praedecessorum regum continetur: quatenus ipsos monachos, qui ibidem Deo famulantur, pro nobis et conjuge proleque nostra,
l.12 atque stabilitate totius imperii nostri a Deo nobis concessi, ejusque clementissima miseratione per inmensum conservandi, jugiter Domini misericordiam exorare delectet. Hanc itaque auctoritatem, ut pleniorem in Dei nomine obtineat vigorem, et a fidelibus sanctae Dei ecclesiae et nostris et ut
l.13 verius credatur, et diligentius conservetur, manu propria subter firmavimus, et anuli nostri inpraessione signari jussimus.
l.14 SIGNUM [monogramme] HLUDOVUICI SERENISSIMI IMPERATORIS
l.15 [chrisme] MEGINARIUS NOTARIUS AD VICEM THEOTONIS RECOGNOVI ET [SUBSCRIPSI] [ruche_notes_tironiennes] [Domna regina et Fulco impetraverunt] [sceau].
l.16 Data IIII idus junii, anno Christo propitio XX imperii domni Hludovuici serenissimi imperatoris, indictione XI. Actum Vuormatia civitate. In Dei nomine, feliciter. Amen.

Recueil des historiens des Gaules et de la France (Bouquet, RHF), Paris, 1737-1904, 24 vol. in folio, t. 6, p. 590, n° 186.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 2/2, pl. 45 (fac-similé).

JUSSELIN (Maurice), Mentions tironiennes des diplômes carolingiens utiles à la diplomatique, in Bulletin philologique et historique, 1951-52, p. 11-29, p. 19.