Henri V, empereur, confirme les privilèges de l'abbaye Saint-Maximin de Trèves, lui restitue des biens usurpés et définit ses droits.

l.1 [chrisme] IN NOMINE SANCTAE ET INDIVIDUAE TRINITATIS, HEINRICUS, DIVINA FAVENTE CLEMENTIA QUARTUS ROMANORUM IMPERATOR AUGUSTUS.
l.2 Sicut antiquorum insignia regum Deo ordinante gestamus, ita preclara eorum merita in preceptis seu preceptorum confirmativis aecclesiis Dei concedendis per omnia imitari debemus. Quapropter fidelibus nostris tam presentibus scilicet quam futuris notum fieri cupimus,
l.3 qualiter fidelis noster Berengozus videlicet abbas Sancti MAXIMINI de Treveris ultra montes nos prosecutus in Italiam, inter cȩtera nostram imperialem appellavit clȩmentiam, quatinus privilegia predecessorum nostrorum regum vel imperatorum prefato cȩnobio confirmaremus,
l.4 insuper etiam quasdam curtes et possessiones violenter inde sublatas restituere vellemus. Cujus petitioni propter amorem Dei et ob interventum spiritualis patris nostri domini videlicet PASCHALIS beatissimi papȩ, atque dilectissimȩ contectalis nostre MATHILDIS
l.5 reginȩ, necnon Burchardi Monasteriensis, Oudalrici Constanciensis, Gebehardi Tridentini, Mazonis Virdunensis, venerabilium episcoporum, et Erlolfi venerandi sanctȩ Fuldensis aecclesiȩ abbatis, aliorumque fidelium nostrorum assensum prebemus, et hoc nostrȩ auctoritatis
l.6 preceptum inde fieri decernimus, per quod precipimus atque jubemus, ut eadem abbatia Sancti MAXIMINI confessoris Christi preciosissimi, nulli umquam sȩdi vel aecclesiȩ quolibet ingenio vel quacumque occasione subdatur, nullius personȩ magnȩ vel parvȩ violentiam sive domi-
l.7-nationem patiatur sicut sub antecessoribus nostris usque ad presens ab omni inquietudine immunis extiterat ita quoque sub nostro successorum que nostrorum mundiburdio ac defensione perpetualiter libera permaneat acsi ea quȩ nulli umquam persone nisi regibus
l.8 et imperatoribus decentissime subjacebat. Monachis etiam inibi Deo servientibus per nostrȩ serenitatis assensum eligendi inter se abbatem quando opus fuerit liberum arbitrium concedimus, quamdiu talis inter eos fuerit repertus, qui ad hoc officium probabilis videtur
l.9 et idoneus. Precipimus etiam, ut nullus advocatus in curias abbatis ac fratrum temere introeat, aut a villicis eorum servicia violenter exigat, vel a reditibus et prebenda eorundem fratrum sibi serviri precipiat. Et licet unaqueque pene villa contra justiciam
l.10 plures quam necesse sit advocatos habeat, precipimus tamen, ut nullus ex illis preter unum aliquod placitum, nisi tria jure debita, suo loco et tempore cum rusticis possideat, in quibus placitis nihil retro vel ante, clam aut aperte, sine villicis abbatis
l.11 aliquo modo disponat, nullusque eorum sive sit dives aut pauper, summus aut infimus, in allodio sancti Maximini castrum aliquod ȩdificare presumat, sed liceat abbati suisque successoribus curias totius abbatiȩ quibuscumque velint fratribus aut villicis committere, et
l.12 pro re et tempore quicquid sibi secundum commoditatem aecclesie melius inde visum fuerit libere disponere. Precipimus etiam, ut servientes aecclesiȩ qui scaremanni dicuntur, nulli advocato vel domino preter imperatorem et abbatem violenter cogantur servire, nisi sibi pla-
l.13-ceat, aut beneficium aliquod ab eis videantur habere. Prebendarii etiam sive mansionarii fratrum circa monasterium infra miliare unum e vicino manentes, sive dagescalci aut cȩrearii foris ubique per villas positi, nullius advocati vel hunnonis placitum nisi
l.14 pro aliqua temeritate vel negotio ab abbate vel a suis fuerint invitati respiciant, familiaque totius abbatiȩ in quocumque placito vel negotio bannum vel fredas nulli nisi abbati aut villicis suis persolvat, et theloneum a navibus eorum in regno nostro nullus exigat.
l.15 Preterea fideles nostros tam presentes scilicet quam futuros ignorare nolumus, quia per interventum patris nostri domni Paschalis apostolici, et Mathildis ȩque reginȩ, necnon fidelis nostri Arnulfi Aquensis prepositi, aliorumque fidelium nostrorum quos prenominavimus,
l.16 ac pro jugi ac fideli servitio predicti abbatis B[erengozi], cȩnobio sibi commisso ac fratribus, quasdam curtes et possessiones beato MAXIMINO injuste subtractas, id est Liovena, Liuthardesdarra, Mannendal etiam et Gunthereshusun, cum omnibus pertinentiis
l.17 suis [croix] [croix] ad presens eis reddimus atque firmamus, et ut nullus successorum nostrorum regum vel imperatorum, nulla prorsus ȩcclesiastica sive mundana persona
l.18 eadem bona quoquomodo inde auferre vel a prebenda fratrum abalienare presumat, firmissime precipimus atque jubemus. Et ut hoc imperiale auctoritatis nostrȩ preceptum de his omnibus conscriptum, firmum et stabile permaneat ulterius, manu propria subtus
l.19 firmavimus, et sigilli nostri impressione insigniri jussimus, insuper et spiritualem patrem nostrum domnum Paschalem banno suo confirmare rogavimus.
l.20 SIGNUM DOMNI HEINRICI QUARTI ROMANORUM IMPERATORIS INVICTISSIMI [monogramme].
l.21 BRUNO CANCELLARIUS RECOGNOVIT [sceau].
l.22 Data kalendis julii, indictione VIIII, anno dominicȩ incarnationis millesimo CXVIo, regnante domno Heinrico quinto rege Romanorum anno XI, imperante vero VIo. Actum in Italia, in castro Burguliȩ. In Dei nomine, feliciter. Amen.

1