Childebert III, roi des Francs, donne à l'abbaye Notre-Dame d'Argenteuil la forêt de Cornioletum.

l.1 [chrisme] CHILDEBERTHUS, REX FRANCORUM, VIRIS INLUSTREBUS.
l.2 Se oportuna beneficia ad loca sanctorum, quod pro juvameni servorum vel ancillarum Dei pertinit, libenti hanimo prestamus
l.3 et hoc nobis ad aeterna retribucione pertenire confidemus. Ideoque cognuscat magnetudo seu hutiletas vestra quod
l.4 nus silva nostra, qui vogatur Corni[o]l[etus], super fluvium Sequena in pago Parisiaco, quicquid ibidem a longo tempore
l.5 fiscus fuit, aut in giro tinuit, vel forestariae nostri usque nunc defensarunt, ad monasthirio Sancti Mariae Sancti Petri
l.6 et Pauli vel citerorum sanctorum, que est constructus in villa Argentoialo, ubi preest inlustris Deo sacrata Leudesinda,
l.7 abbatissa, pro mercidem nostri augimentum vel pro consolacione ancillarum Dei inibe referenti plena et integra gracia visi
l.8 fuaemus concessisse. Adeo per presentem precepcione decernemus ordenandum quod in perpetium volemus esse mansurum:
l.9 ut neque vos neque juniores seu socessores vestri, nec quislibit de ipsa silva nostra Cornioletum memorati Leudesindae
l.10 aut socessoris suas vel ipsius monesthiriae suae Argentoialo contradicere nec nichil exinde minuare, nec nulla
l.11 calomnia generare, non presumatis, nisi [quicqui]d superius [con]tenitur. Ipsa silva ad integrum, sicut fiscus noster fuit,
l.12 [au]t foresteriae nostri defensarunt, [jamdicta Leudesinda vel pars] ipsius monasthiriae suae Argentoia[li] aut congregacio
l.13 ibidem consistencium omne tem[pore et nostra indulgencia sub aemunetatis nomene va]liat habire concessum
l.14 adque indult[um], ita ut ad ipso sancto loco perenniter proficiat i[n augim]e[ntum. Et ut hec] precepcio firmior habi-
l.15-atur et per tempora conservitur, manus nostris subscripcionebus [subter eam decrivemus roborare].
l.16 [chrisme] CHILDEBERTHUS, REX, SUBSCRIPSIT [ruche_notes_tironiennes].
l.17 [chrisme] Vulfolaecus, jussus, optolit [ruche].
l.18 [sceau] [Bene va]l[e]te.
l.19 D[a]tum, quod ficit, mi[nsis] abrilis, diaes tres, anno tercio rigni n[ostri], Conpendio. In Dei nomene, f[eliciter].

LAUER (Philippe), SAMARAN (Charles), Les diplômes originaux des Mérovingiens, Paris, 1908, p. 20, n° 28.

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 17, p. 60-63, n° 654 (fac-similé p. 61, 63).

KÖLZER (Theo), Die Urkunden der Merowinger, Hannovre, 2001, 2 vol. (MGH. Diplomata regum Francorum e stirpe merovingica), t. 1, p. 376-378, n° 150.