Pierre, comte de Galice, son frère et ses soeurs, donnent à l'abbaye de Cluny le monastère Saint-Martin de Jubia.

l.1 P[etrus], Galleciȩ comes, unacum fratre meo obtimate R., necnon et sororibus meis, videlicet sanctimonialis Munina atquȩ Visclavara, cȩterisque heredibus, venerabili patri nostro P[ontio], Cluniacensium abbati, eisquȩ successoribus imperpetuum. Post reconciliationem quȩ facta est
l.2 per sanguinem Jhesu Christi, inter creaturam et creatorum, cum regnum cȩlorum vim patiatur et violenti diripiant illud, dignum profecto est, ut ei juxta intellectum evangelicȩ veritatis violentiam inferamus, et totis viribus ad illud per Dei gratiam veniamus. Sed quia tutum
l.3 iter ad regnum celorum habere non possumus nisi preveniente gratia ex meritis virtutum scalam fecerimus per quam gradatim ascendamus, opportet nos ad scalam componendam virtutum virgas et gradus colligere justa hoc quod David propheta concinens ait:
l.4 Ambulabunt de virtute in virtutem et videbitur Deus deorum in Sion, et in alio loco: Deus in gradibus ejus dinoscetur quum suscipiet eum. Et licet virge cum gradibus prout decet conexe habeantur nisi nobis trahentium manus ad subeundum porrigantur,
l.5 vigilanti cura pensandum est, ne forte in ascensu defectum patiamur. Eapropter, inter cȩtera et supernorum civium patrocinia placare per gratiam largitatis festinemus, et pauperibus Christi per ministeria caritatis quequȩ necessaria subministremus. Unde nos
l.6 supradicti conmuni fraternitatis consilio et auctoritate ȩpiscoporum, scilicet Sancti Jacobi domni Didaci, et Minduniensis domni Munionis, hanc seriem testamenti devote scribimus tibi reverentissimo patri nostro P[ontio] in honore beatorum Petri et Pauli de quodam
l.7 monasterio Sancti Martini, quod in diocesi Minduniensis ȩclesie situm esse cognoscitur, juxta flumen Juviȩ, in territorio Trasanguis, cum omnibus adjunctionibus suis. Tali siquidem conditione potestati vestre prefatum monasterium ad presens
l.8 tradimus, ut non vendatur nec commutetur, nec alii vestre obedientiȩ nisi Cluniaco subiciatur; ita ut unus ex senioribus in gremio sanctitatis vestre enutritus et in divina pagina doctus ibi prior habeatur. Alius nanque sequens ordo ex
l.9 obedientiis vestris ei, prout melius noveritis, adibeatur. Si forte vero, quod absit, a predicto monasterio, aliqua interveniente occasione, illi seniiores ultro discedere voluerint, ita quod reverti dedignentur, ab ejusdem monasterii jure nullatenus
l.10 alieni habeamur, sed sicut quiȩte tradimus, quiȩte recipiamus. Aliud ȩtiam in calce hujus pagine adicimus, quod nullo modo silentio pretereundum esse videmus, videlicet ut causa benefaciendi ibi reverentiam habeamus.
l.11 Si qua sane aliqua persona sive propinqua, sive extranea, qualiscunque sit, contra hanc paginam testamenti temere venire temptaverit, a liminibus sancte ȩclesiȩ separetur, et quod in calumnia posuerit in duplo vel triplo conponat.
l.12 Nos superius memorati in hac serie scripture manus nostras, aera MaCaLaIa, et quod XVIIIIo kalendas januarias. [colonne1] Bernardus archiȩpiscopus Toletanus confirmat. Didacus Conpostolane ȩclesiȩ ȩpiscopus confirmat. Munio Minduniensis ȩcclesiȩ indignus vicarius confirmat. [colonne2] Petrus prior Sancti Jacobi confirmat. Petrus Anajaci thesaurarius Sancti Jacobi confirmat. Asias Muniz magister scolarum confirmat. [colonne3] Froyla Vimaraci confirmat. Menendo Vimaraici confirmat. Menendo Solinizi confirmat.
l.13 Comes Gugies testis. Comes Munio Pelagiȩ testis. Comes Rudericus Veilazi testis. Didacus qui notuit [signum].
l.14 Didacus ecclesie Beati Jacobi divino nutu sedis episcopus, hoc scriptum confirmat [signum] anno sui presulatus XIIo.