Pierre et Ermengarde, son épouse, donnent à l'abbaye de Cluny trois manses situés dans la villa Ribadanicas et reçoivent en précaire Condorcet.

l.1 Salvator noster veniens in hunc mundum per incarnationis suȩ mysterium, iste mos inolevit, ut christiani fideles dando ex suis reditibus, a locis sacratissimis more prestariȩ adipiscantur. Quapropter
l.2 noverint tam presentes quam futuri, quod adiit presentiam domni Odilonis abbatis et domni Viviani prioris ceterorumque fratrum Cluniensis monasterii, quidam bone memoriȩ miles, nomine Petrus
l.3 et conjux ejus nomine Ermengardis postulantes ut eis quasdam res sancto Petro delegatis more prestariȩ inpertiri dignarentur. Quorum peticionibus annuentes, supradictus abbas et ceteri fratres sub
l.4 eo degentes, dederunt supradicto militi Petro et uxori ejus Ermengarde et duobus infantibus qui de illis nati fuerint, castrum vocabulo Condorcense, et quicquid ad ipsum castrum aspicit vel
l.5 aspicere videtur, hoc sunt ȩclesiȩ, vineȩ, campi culti et inculti, silvis, pratis, aquis aquarumque decursibus, molendinis, exitibus et regressibus, exceptis duobus mansibus, unum quem Ansetrudis cum
l.6 filiis suis tenet, et alium quem Acardus excolit, et quicquid ad ipsos duos mansos aspicit vel aspecere videtur, in vineis, campis, quantum aedificare potuerint illi qui eos tenuerint, sine
l.7 ullius hominis ammiratione, cetera autem suprascripta teneat Petrus et uxor ejus Ermengardis, et duo infantes qui de illis nati fuerint: tali vero ratione, quamdiu ipsi vixerint, teneant
l.8 et possideant; post illorum discessum, sancto Petro revertantur supradictas res. Ut autem senioribus jamdicti loci non sint hȩc in molestia, donant econtra supradictus Petrus et uxor ejus Ermengardis
l.9 sancto Petro mansos tres in vicaria Campica, in villa Ribadanicas, et quicquid ad ipsos mansos aspicit vel aspicere videtur, cultum et incultum, quȩsitum et inquirendum, totum et ab integrum, tali
l.10 vero ratione, ut quamdiu vixerint Petrus et Ermengardis, et duo infantes qui de eis nati fuerint, teneant, et omni anno in vestitura IIIIor sextarios inter panem et vinum persolvant,
l.11 et post illorum obitum sancto Petro revertatur. Et si ipsos tres mansos non potuerint quietos facere sancto Petro, de alia hereditate componant. Hȩc donatio firma sit, stipulatione subnixa.
l.12 Sane si quis homo, vir aut mulier, aut aliqua omissa persona, qui post discessum Petri et Ermengardis et duorum infantum qui de eis nati fuerint, supradictas res invadere aut calumniare
l.13 voluerint, primitus iram Dei omnipotentis incidat et beatȩ Mariȩ et beati Petri, apostolorum principis, et omnium sanctorum quos continet cȩlum et terra, veniantque super eum omnes maledictiones quas
l.14 habet scriptas vetus et novum testamentum, sitque pars ejus cum Datan et Abiron, et cum Juda traditore Domini nisi ad emendatione venerit. Facta carta prestaria ista in mense januario, feria V
l.15 regnante Rodulfo rege anno VI. Signum Petrus et uxor sua Ermengardis qui carta ista scribere et firmare rogaverunt manus illorum firma. Signum Pontii filii illorum. Signum Umberti. Signum Emerioni.
l.16 Signum Tetberti. Signum Girardi presbiteri. Signum Bonfilii. Signum Tetbaldi. Signum Rodulfi. Signum Letbaldi. Signum Adalbaldi. Signum Dadoni presbiteri. Signum Vuichardi. Signum Sufficia.
l.17 Bertrannus presbiter scripsit.

BERNARD (Auguste), BRUEL (Alexandre), Recueil des chartes de l'abbaye de Cluny, Paris : Imprimerie Nationale, 1876-1896, 6 vol., t. 3, p. 557-558, n° 2480.

ATSMA (Hartmut) et VEZIN (Jean), Les plus anciens documents originaux de l'abbaye de Cluny, 3 vol., Turnhout, 1997-2002 (Monumenta paleographica medii aevi, series gallica), t. 3, p. 62-65, n° 72 (fac-similé, p. 63-65).