Hugues Brun renonce à toutes les mauvaises coutumes que lui et son père possédaient à Frontenay sur les hommes de Nouaillé.

l.1 Ego in Dei nomine Ugo Brunus cum concessione uxoris meȩ Saracenȩ
l.2 et filiorum meorum, pro animabus patris et matris meȩ et parentorum meorum
l.3 et remissione delictorum meorum, dono et omitto omnes malas consuetudines quas
l.4 pater meus et ego habui apud Fronteniacum in hominibus Sancti JUNIANI, in
l.5 manu Radulfi abbatis, ita ut a modo ego nec prepositus seu missus meus aliquid
l.6 ab eis per vim requirat; set quando, necessitate cogente, a ceteris hominibus
l.7 meis aliquit queram, abbas Sancti JUNIANI secundum suam voluntatem de suis
l.8 hominibus quantum libuerit, accipiet, et michi quantum sibi placuerit, dabit.
l.9 Fecit hoc donum Ugo Brunus videntibus istis, quorum nomina subscripta
l.10 sunt.