Poitiers, AD Vienne, C 6 dossier 4 n° 1

<< < / > >>

Numéro1311

Fiabilité de l'actenon suspecté

Genrecharte

Date10/02/1095(fiabilité :texte)

Lieunon identifié

DiocèsePoitiers

RégionPoitou/Charentes

Supportparchemin

Chirographienon

Sceau non scellé

Etat de la traditionoriginal

AuteurPierre II, évêque  de  POITIERS

BénéficiaireAbbaye d'AIRVAULT

Regeste

Pierre II, évêque de Poitiers, restaure la discipline chez les chanoines de l'église d'Airvault ainsi que l'obéissance à la règle de saint Augustin et confirme la possession de plusieurs églises.

Fac-similé

Texte

l.1 Quia precedentium sanxit auctoritas parentum, ut quȩcumque legitime fierent quȩ digna essent memoriȩ scriptis commenda-
l.2-rentur ne oblivionis subprimerentur caligine, necessarium est sequentia scripto insere, pro futura posteritati successurae.
l.3 Quapropter ego Petrus Dei gratia Pictavorum episcopus, omnibus sancte Dei aecclesiae filiis tam futuris quam presentibus notum fieri volo, quod quȩdam comitissa
l.4 Heldeardis nomine domina Thoarcensium fuerit, ecclesiarum Dei restauratrix, egenorum mater et refocilatrix. Hȩc itaque ob amorem Dei et
l.5 suorum remissionem delictorum parentumque suorum, quandam ȩdificavit ȩcclesiam in honore beati Petri apostolorum principis, in loco qui
l.6 vocatur Aurea Vallis. Qua ȩdificata, decenter volens explere quod inceperat, et ad honorem Dei efficere, multis et magnis ipsam ȩc-
l.7-clesiam ditavit bonis. Ut autem in eadem ȩcclesia ministerium Dei posset honestius fieri, et digne tractarentur bona aecclesiae
l.8 collata, consilio domni Gisleberti beatȩ memoriȩ viri pictavorum episcopi, canonicos in ipsa constituit, qui jugiter divino ministe-
l.9-rio ibi insisterent, qui ob sui meritum laboris bona ejusdem loci in suis usibus obtinerent, et eorum unicuique divisionem prebenda-
l.10-rum tradidit, et uni minus alteri amplius distribuit. Quibus ita compositis, canonicis ejusdem eisdem obeuntibus, quia sine pastoris regimine
l.11 locus extiterat cȩpit eorum propago hereditate sanctuarium Dei possidere, et bona Dei servitio dedita usurpare, et filii, filiȩ a patribus tamque
l.12 naturaliter sibi accidentia ea obtinere. Hȩc tandem causa extitit per multa tempora illius ȩcclesiae et bonorum ejus desolatio, ut commoda sibi attri-
l.13-buta amitteret, et Dei ministerium convenienter uti deceret illic non efficeretur. Causa itaque Dei in tantam perniciem et dissipationem declinante
l.14 usque ad nostram ventum est tempora. Animadvertentes igitur tam lacrimabilem et damnosam hujus ȩcclesiȩ desolationem, et nisi subveniretur ei, eam intrinsecus et extrinsecus
l.15 lapsum passuram, quia nostri est officii dispersa colligere, lapsa erigere consilio et precibus domni Aimerici vicecomitis thoarcensis temporalis illius terrȩ domini, et
l.16 Arberti filii ejus, condolentium loci ejusdem dissipationi, et canonicis qui illic commorabantur obnixe postulantibus, consideravimus que maxime necessarium est, ut
l.17 illic pastorem constitueremus, qui interiorum et exteriorum utilis provisor et procurator existeret. Canonici vero deinceps religiose et canonice
l.18 sine proprio secundum regulam sancti Augustini viverent, et eum sic filii patrem audirent et obedirent. Quod tandem Dei gratia ad effectum ducentes
l.19 fratrem quendam Petrum nomine a fonte salubri et disciplina stirpensis aecclesiȩ dirivantem, dignum prelationis officio, virum scilicet justum et
l.20 religiosum, predictis canonicis in abbatem constituimus, qui spiritualis doctrinȩ fluentis corda eorum rigaret, et ut pastor bonus oves sibi commissas quȩ dis-
l.21-persȩ fuerant adunaret. Hȩc ergo disposuimus, Arberto vicecomite thoarcensium filio Aimerici vicecomitis supradicti tunc temporis defuncti
l.22 et obtimatibus ejus atque multo populo presentibus, et nostrȩ dispositioni cum capitulo ȩcclesiȩ gratanter unanimiterque faventibus. Illud quoque institu-
l.23-imus, ut prefato abbate defuncto, si aliquis per ambitionem seu per quamlibet subreptionem officio abbatiȩ se ingesserit, nisi quem capitulum
l.24 aut sanior pars capituli elegerit canonice, ipse et ei consencientes donec resipiscant anathematizentur. Nos autem quicquid ȩc-
l.25-clesiasticum nuncusque sepefata adquisiverat et obtinuerat ȩcclesia concessimus, et concessum confirmavimus. Concessimus ipsi ȩcclesiȩ, ȩcclesiam
l.26 de Hydriaco, capellam de Gemellis ȩcclesiam de Borno, ȩcclesiam de Athai similiter concedimus, ȩcclesiamque de Amallo, et ȩcclesias
l.27 de Solobria, ecclesiam de Taxonerius, ecclesiam de Loung, ecclesias sancti Lupi et sancti Pancracii, ecclesiam de Bothai, ecclesiam de Crum, ecclesiam sancti Verani.
l.28 Precamur autem successores nostros, et obtestamur per Sancti Spiritus virtutem, ut hȩc instituta sive dona et concessa quȩ fecimus
l.29 conservent intemerata, et ut in alium ordinem ȩcclesiam mutare non liceat. Quod quicumque presumpserit Spiritus Sancti gladio feriatur.
l.30 [croix] S. Petri episcopi. S. Aimerici decani. S. Gaufredi precentoris. S. Leodegarii archidiaconi. S. Petri archidiaconi. S. Hervei archidiaconi.
l.31 S. Garnerii abbatis. S. Abbatis Rainaldi Sancti Cypriani.
l.32 [ACTA] IIII IDUS FEBROARII, ANNO AB INCARNATIONE DOMINI MmoXCmoV, INDICTIONE IIII, URBANO II PAPA, PHYLIPPO FRANCORUM REGE, PETRO PICTAVORUM PONTIFICE.

Bibliographie

BEAUCHET-FILLEAU, Mémoires de la Société des Antiquaires de l'Ouest, 1ère série, t. 24, 1836, p. 278 sq.

Responsable

Comment citer cette notice

Acte n°1311 dans Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France , Cédric GIRAUD, Jean-Baptiste RENAULT et Benoît-Michel TOCK, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider; éds électronique : Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010. (Telma). En abrégé, citer : « Charte Artem/CMJS n°1311»[En ligne] http://www.cn-telma.fr/originaux/charte1311/. Date de mise à jour : 29/03/12.