Pépin de Talmont cède à l'abbaye de Marmoutier un marais aux Angliers.

l.1 Solet plurimum prodesse cum facta multorum litteris inseruntur. Igitur noverint presentes et posteri quod, postquam Pipinus de Talamundo quandam partem marisci de Angulis, dominatus sui invasione, clausit quam ei Ainulfus, tunc
l.2 prior de Fontanis, modis omnibus quibus potuit, calumpniatus est, presertim quia eandem terram Willelmus de Talamundo, per deprecationem matris suȩ Amelinȩ, monacis sancti Martini Monasterii cum ȩcclesia sancti Johannis Evangelistȩ de
l.3 Fontanis, pro animȩ suȩ et patris sui Willelmi matris quoque suȩ Amelinȩ necnon et fratris sui Pipini, redemptione jure perpetuo possidendam concesserat, quatinus eorum qui helemosinis incendii ȩterni sententiam evaserunt, mereantur adjungi consortio
l.4 hac itaque calumpnia Pipinus misericorditer commotus, ab exterio Chadonis usque ad exterium Sanctȩ Mariȩ, totum mariscum, preter claudicium illud quod clauserat, hisdem monachis sancti Martini et sancti Johannis Evangelistȩ de Fontanis ad arandum, seminandum
l.5 atque metendum concessit. Et convenit illud idem predictum claudicium nulli umquam se daturum, neque in vita neque post obitum, nisi sancto Martino et sancto Johanni Evangelistȩ eisque servientibus monachis. Hac itaque conventione facta et eorum jure cognito,
l.6 dedit eis decimam terrȩ jamdicti sui claudicii, et de his fecit donum super altare sancti Johannis Evangelistȩ. Pro quibus omnibus predictus prior de Fontanis dedit eidem Pipino decem et octo libras denariorum et unum ȩquum.
l.7 Testes autem qui hoc viderunt et audierunt hi sunt: Willelmus filius Petri, Willelmus filius Herberti, Achardus de Mota, Bernardus Machinus, Petrus Maschinoth, Aschelinus Porcherius, Petrus de Alnisio
l.8 Maschinus de Angulis. De monachis: Ainulfus prior, Rogerius, Sulpitius. De famulis: Geraldus Barbatus; Radulfus, Hilduinus, Mainardus.
l.9 Illud quoque noverint quibus opus est quoniam supradicta claudicia, eo tempore quo mariscalchia vel pasticium erant, hanc consuetudinem vel fȩvum sive donum habere monachos beati Martini et sancti Johannis Evangelistȩ de Fontanis, quod eorum boves cum ȩquis ad pascendum
l.10 intrabant; quod nemo audebat preter servientem Willelmi de Talamundo qui supradictam helemosinam fecerat. Et si auceps inibi volucres cepisset, par volucrum preposito monachorum, pro consuetudine, reddebat, videntibus et testimonium perhibentibus: Hebroino,
l.4 Fulcoino, Johanne de Angulis, Arnulfo Pagano, Rainaldo Calox, Vitale Calox, Bertranno homine sancti Martini, Humberto famulo sancti Martini, Costancio ȩquonimo, Giraldo Barbato, Radulfo preposito, Martino.

1