Description
-
Clément VI (1342-1352)
-
Ministro generali ord. Min. concedit facultatem absolvendi Guilelmum Occam aliosque fratres Min. Monachii degentes a censuris, quas adhaerendo Michaeli de Caesena et Ludovico de Bavaria incurrerant.1
-
1349, iunii 8, Avinione.
-
1349
-
Dilecto filio ministro generali ordinis fratrum Minorum.
Petitio pro parte tua et dilectorum filiorum capituli generalis tui ordinis nobis exhibita continebat, quod aliqui fratres vestri ordinis, quamvis paucissimi, qui quondam Michaeli de Caesena et Ludovico de Bavaria obediverunt, et specialiter Wilhelmus de Angliaa dicti ordinis professor, in Monachiob remansisse noscuntur;c idemque Wilhelmus sigillum antiquum dicti ordinis, quod diu habuit,d tibi remisit, et tam ipse quam alii dicti fratres residui ab excommunicationis, suspensionis et interdicti sententiis atque poenis in tales per processus apostolicos promulgatis, quas iidem Wilhelmus et alii fratres adhaerendo seu obediendo Michaeli et Ludovico praedictis incurrerunt, desiderant se absolvi, suntque parati nostris et eiusdem ecclesiae mandatis obedire. Quocirca pro parte tua et ipsorum capituli nobis extitit humiliter supplicatum, ut eisdem fratribus, qui ad Romanam curiam, sicut asserunt, commode venire non possunt, ipsorumque statui super hoc providere de benignitate apostolica dignaremur. Nos itaque votis eorum volentes annuere in hac parte, vestris supplicationibus inclinati, discretioni tuae, de qua specialem in Domino fiduciam gerimus, Wilhelmum et alios fratres praedictos eidem ecclesiae reconciliandi eosque a dictis sententiis atque poenis iuxta formam per nos super hoc ordinatam ac de verbo ad verbum praesentibus annotatam infra annum a data praesentium, si hoc humiliter petierint, absolvendi plenam et liberam concedimus auctoritate apostolica tenore praesentium facultatem. Forma autem absolutionis talis est: « Ego N. ordinis fratrum Minorum professor confiteor me tenuisse et tenere fidem catholicam, credere et tenere, quod credit, tenet et docet sancta mater ecclesia Romana, ac credidisse et adhuc credere, quod non spectat ad imperatorem, papam seu summum pontificem deponere et alium eligere vel creare, sed hoc haereticum reputo et haeresim damnatam per ecclesiam supradictam. Insuper ad sancta Dei evangelia iuro, quod stabo et parebo mandatis ecclesiae et domini nostri papae super illatis iniuriis et contumaciis, fautoriis et aliis, implicite vel explicite per me confessatis et non confessatis, ac ceteris poenis et sententiis, quas incurri ab homine vel a iure propter praemissa et ea tangentia; et quod domino papae, qui nunc est, et eius successoribus canonice intrantibus fidelis ero de cetero eisque debitam obedientiam et reverentiam exhibebo nec haeresibus, erroribus, opinionibus seu rebellionibus contra dictam ecclesiam Ludovici quondam de Bavaria et Michaeli de Caesena vel fautoribus suis sive ei adhaerentibus aut eius sequacibus in rebellione dictae ecclesiae seu aliis haereticis ac schismaticis adhaerebo aut cum eorum sequacibus per dictam ecclesiam denotatis deinceps ero, nec eis seu aliis quibuscumque dabo contra Romanam ecclesiam consilium, auxilium vel favorem directe vel indirecte, publice vel occulte, nec cum quocumque in praefatae ecclesiae rebellione existenti faciam allegationem, conspirationem sive ligam. » Datum Avinione VI idus iunii anno octavo.e
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus I ab Honorio III ad Innocentium IIII, Rome, 1759, n°508, p.231
-
Reg. Vat. t. 194 (Clem. VI a. 8, l. 2), ep. 1543; Wadd. l. c. ad a. 1347, n. 22. Cfr. supra n. 275 et 458.
1 -
(a) Alias dictus de Occam.
-
(b) München in Bavaria, in quo loco ille Ludovicus (a. 1347 defunctus) residebat et conventus fratrum Min. ad provinciam Alamanniae superioris pertinens existebat, ubi Michael de Caesena die 29 nov. 1342 obiit.
-
(c) Inter quos praeter ipsum Guilelmum de Occam inprimis referendi sunt Henricus de Thalheim, Franciscus de Asculo, Bonagratia de Pergamo (cfr. huius op. t. V, p. 500, not.); sed hic Bonagratia tunc iam obierat et ille Franciscus iam a. 1343 veniam S. P. obtinuerat (cfr. supra n. 275).
-
(d) Ab eodem Michaele de Caesena moribundo sibi assignatum.
-
(e) Ex istis litteris apparet, Guilelmum Occam non iam a. 1347, sicut nonnulli scribunt, e vita decessisse; quo tamen die mortuus sit, nescimus. Quum ipse desideraverit, ut ab excommunicationis et aliis quas incurrit sententiis absolvatur, ecclesiae reconciliatus esse videtur, priusquam obiit. Idem censendum est de aliis paucis Michaelis de Caesena sectatoribus, qui adhuc superstites erant. Ceterum Guilelmus Occam non solum Michaelem de Caesena et Ludovicum Bavarum defendebat, sed etiam auctor illius doctrinae philosophiae, quae nominalismus dicitur, fuit. Quam doctrinam doceri a facultate artium studii Parisiensis vetitum esse nemo ignorat. Cfr. Wadd. Ann. Min. ad a. 1347 n. 19-33; Sbar. Supplem. ad scriptores ord. Min. p. 326, n. MDCCII (836); Chart. Univ. Paris. t. II, n. 1023, 1042, 1125.