« bullarium-franciscanum-3210 »

BONIFACIUS &c.

Venerabili Fratria ... Episcopo, & dilecto filio ... Guardiano Fratrum Minorum Virdunen.b Salutem, & Apostolicam Benedictionem.

Etsi Religiosorum locorum, & personarum ipsorum sollicitudo Nobis immineat generalis, de illorum tamen statu prospero cogitare attentiùs Nos oportet, quæ Prælatorum suorum noscuntur solatiis destituta, eorum occurrendo dispendiis, prout meliùs donat Altissimus, & profectibus intendendo. Sane vacante dudum Monasterio Monialium Sancti Mauric Virdunen. Ordinis Sancti Benedicti per mortem quondam Idæ Abbatissæ ipsius Monasterii, ac Monialibus ejusdem Monasterii pro celebranda electione futuræ Abbatissæ more solito in Capitulo congregatis, Margareta de Matre prædicti Monasterii Monialis, ne electio, nisi canonica, & de persona idonea in Monasterio celebraretur eodem, ad Sedem Apostolicam appellavit, deinde Moniales eædem ad electionem per viam scrutinii procedentes duas in ipso Monasterio, unam videlicet de Ælide de Ranzeriis, & aliam de Sarrona de Sarra de Amella ipsius Monasterii Monialibus electiones in discordia celebrarunt. Contra prædictam verò Sarram, ac hujusmodi electionem de ipsa factam, & ne bonæ memoriæ Jacobusd Virdunen. Episcopus prædecessor tuus, Frater Episcope, per se, vel alium, ad confirmationem hujusmodi electionis procederet, fuit ad dictam Sedem pro parte Ælidis prædictæ, seu ipsam eligentium appellatum. Verùm idem Episcopus prædecessor, appellationibus hujusmodi vilipensis, prædictas electiones cassans, quin potiùs eas cassas, irritas, nullasque pronuntians, tandem de præfata Sarra duxit eidem Monasterio providendum, a quibus quidem cassatione, seu pronuntiatione contra prædictam Ælidem, & electionem ipsius, ac provisionem de dicta Sarra per Episcopum memoratum factis, fuit pro parte Ælidis ejusdem, seu ipsam eligentium ad eamdem Sedem tertiò appellatum: Ortâ igitur inter prædictam Ælidem ex parte una, & præfatam Sarram ex altera materiâ quæstionis, & hujusmodi causâ per appellationes prædictas ad Sedem Apostolicam legitime devolutâ, felicis recordationis Nicolaus e Papa IV. prædecessor noster quæstionem, seu causam eamdem, Venerabili Fratri nostro Gerardof Episcopo Sabinensi, nunc Apostolicæ Sedis Legatog summarie, ac sine figura judicii audiendam commisit, & fine debito terminandam. Comparentibus itaque Procuratoribus partium earumdem in judicio coram Sabinense Auditore prædicto, & per Procuratorem dictæ Ælidis pro parte Ælidis ejusdem certo libello exhibito coram eo, per quem inter cetera petebat, appellationes prædictas, & earum quamlibet fuisse legitimas nuntiari, & cassationem, seu sententiam cassationis prædictæ electionis factæ de Ælide præfata latam per Virdunen. Episcopum memoratum, si sententia dici posset, & electionem, ac provisionem prædictas de præfata Sarra factas, cassari, & irritari, & cassas, & irritas nuntiari, & eamdem Sarram a possessione, seu detentione prædicti Monasterii, & bonorum ejus, cui de facto incumbebat amoveri, & eidem Sarræ super iis perpetuum silentium imponi, cum nullum jus haberet in ipsis, necnon confirmari electionem Ælidis ejusdem, quam dicebat esse canonicam, & de persona idonea celebratam. Lite quoque super libello prædicto inter Procuratores eosdem legitime contestata, & juramento de calumnia, & veritate dicenda præstito sollemniter ab utroque, factisque, ac productis pro parte sæpe dictæ Ælidis quibusdam positionibus, & ad eas responsionibus subsecutis formatis etiam, & exhibitis quibusdam articulis hinc, & inde, ac datis pro utraque parte rationibus contra eos, & eodem prædecessore Nicolao naturæ debitum persolvente, ac tandem Nobis ad apicem summi Apostolatus assumptis, & prælibato Episcopo Sabinen. de mandato nostro causam resumente prædictam, sed demum per Nos cum plenæ Legationis officio ad partes Siciliæ destinato, Nos causam hujusmodi primò bonæ memoriæ Nicolaoh tituli Sancti Laurentii in Damaso Presbytero Cardinali, & eo postmodum de hac luce subtractoi, denique dilecto filio nostro Johannij tituli Sancti Marcellini, & Petri Presbytero Cardinali audiendam commisimus, & fine debito terminandam. Deinde verò comparentibus in judicio coram eodem Johanne Cardinale Nicolao Clerico Virdunen. prænominatæ Ælidis ex una parte, ac Johanne de Rocca prædictæ Sarræ Procuratoribus ex altera, factisque nonnullis in dicta causa processibus, coram eo, & eisdem Procuratoribus peremptorio per eum termino ad proponendum omnia, cum quibus ad Curiam parati venire debuerant assignato, dictoque Nicolao in hac causa postea voluntarie concludente, idem Johannes Cardinalis cum eodem Nicolao Procuratore in contumaciam præfati Johannis Procuratoris expresse concludere recusantis habuit pro concluso. Postremò autem præfatis Procuratoribus certa die assignata eis coram eodem Johanne Cardinale in judicio constitutis, & per eum dicto Nicolao Procuratore in præfata causa fieri cum instantia sententiam postulante, idem Cardinalis, visis, & diligenti examine recensitis omnibus, quæ tam coram prioribus auditoribus supradictis, quàm etiam coram ipso in dictâ causâ facta, producta, & habita fuerant, & super ipsis habito quamplurium consilio peritorum, factâque Nobis de iis relatione fideli, & a Nobis pronuntiandi petitâ licentiâ, & obtentâ, Christi nomine invocato, electionem quæ de dicta Ælide celebrata dicebatur, quia super ea eadem Ælidis intentionem suam non probaverat, confirmandam non duxit, sed super ipsa dicto Nicolao procuratorio nomine Ælidis prædictæ, ac ipsi Ælidi, in personam dicti Procuratoris silentium duxit per suam sententiam imponendum. Provisionem verò de dicta Sarra factam per eandem sententiam cassavit, & irritavit, & cassam & irritam nuntiavit, præfatum Johannem Procuratorem ejusdem Sarræ procuratorio nomine ipsius Sarræ ac ipsam Sarram in personam ejusdem Procuratoris a possessione, seu detentione dicti Monasterii amovendo, imponendo eidem perpetuum silentium super ipso, a qua sententia sic lata prædictus Johannes de Rocca in quantùm contra eum, & partem suam processerat, dicitur appellasse. Nos igitur præfato Monasterio super gravaminibus, dispendiis, damnis, angustiis, & pressuris, quæ propter hujusmodi diuturnam vacationem ipsius noscitur pertulisse, benigno compatientes affectu, & attendentes, quòd si negligatur, vel protrahatur admodum cura ejus, nedum gravia, sed irreparabilia etiam incurrere poterit detrimenta, & propterea intendentes, ut sic ei celeriter super hoc ex ministerii nostri studiis succurratur, quòd vitatis noxiis felicia, dante Domino, resumere valeat spiritualiter, & temporaliter incrementa, & quia cordi Nobis est eidem Monasterio utiliter providere, sperantes quòd cum status, & conditionum ipsius Monasterii, & personarum in ipso degentium plenam, ut credimus, habeatis, vel habere possitis notitiam, discretioni vestræ, de qua fiduciam gerimus pleniorem, per Apostolica scripta committimus, & mandamus, quatenus eidem Monasterio hac vice de persona idonea, sive de gremio ejusdem Monasterii, sive extra, de qua secundùm Deum, & utilitatem præfati Monasterii videritis expedire, super quo vestras conscientias onerare intendimus, absque dilationis, & difficultatis dispendio auctoritate nostra providere curetis, præficientes eam in Abbatissam Monasterio memorato, & per te, prædicte Episcope, eadem auctoritate munus sibi benedictionis impenso, faciatis ei obedientiam, & reverentiam debitam exhiberi, contradictores, & rebelles per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescendo. Non obstantibus appellatione prædicta, cui non duximus deferendum, per prædictum Johannem de Rocca, ut præmittitur, interjecta, seu si aliquibus communiter, vel divisim ab eadem sit Sede indultum, quòd interdici &c. aut si tibi Fili Guardiane, seu Fratribus tui Ordinis a Sede sit indultum eadem, ut de causis &c. Datum Sculculæ X. Kalendas Septembris, Pontificatus nostri Anno VI.