Description
-
Nicolas IV (1288-1292)
-
Constituitur Ecclesiæ Marochien. Episcopus. ex Reg. Vat. epist. 771. apud Vaddingum ad hunc ann. n. 37. Regesti Pontificii.
-
Anno 1289. die 11. Decembr.
-
1289
-
NICOLAUS &c.
Venerabili Fratri Roderico Archiepiscopo Marrochitanoa Salutem, & Apostolicam Benedictionem.
Assumpti, quamvis immeriti, disponente Domino in plenitudine potestatis personas aptas ad Ecclesiasticas dignitates libenter assumimus, & in partem sollicitudinis evocamus, quoniam per tales Ecclesiarum procuratur utilitas, & salus etiam animarum. Sane Marrochitana Ecclesiab dudum regimine sui Episcopi destituta, Nos ad Ecclesiam ipsam, quæ propter perfidorum Saracenorum rabiem, & potentiam diu ibidem dominantium, peccatis exigentibus, non absque periculo gravi Fidei orthodoxæ diutiùs viduitatisc detrimenta sensit, habentes paternæ compassionis affectum de ordinatione ipsius Ecclesiæ juxta debitum Pastoralis officii sollicite cœpimus cogitare, ut persona talis ad ipsius Ecclesiæ provisionem accederet, quæ ipsius Ecclesiæ temporalia regeret, & spiritualia utiliter promoveret, propter quòd in Persona tua, de cujus operibus litteralis scientia, vita laudabilis, conversatio placida, morum honestas, & approbata Religio fructus utiles ipsi Ecclesiæ repromittunt, noster animus requievit. Ideoque tam gregi Dominico, quàm etiam propagationi ejusdem Catholicæ Fidei, cujus augmentum veluti ejus præcipui Procuratores ardenti desiderio anhelamus, quibus per expertam tuæ circumspectionis industriam utiliter consulere, Deo auctore, speramus, intendentes salubriter providere, te Professorem Ordinis Fratrum Minorum, pro quo, immo potiùs pro ipsius Ecclesiæ statu tam Clerici, & Laici illarum partium Christiani, quàm charissimi in Christo filii Nostrid ... Castellæ, ac Portugalliæ Reges Illustres suppliciter Nos rogarunt, eidem Marrochitanæ Ecclesiæ de Fratrum nostrorum consilio, & Apostolicæ plenitudine potestatis in Episcopum præfecimus, & Pastorem, tibique postmodum fecimus consecrationis munus per Venerabilem Fratrem nostrum L.e Episcopum Ostiensem impendi, firmâ ducti fiduciâ, quòd prædicta Ecclesia Marrochitana per tuam industriam, Divina favente clementia, in statu salutis, & multæ utilitatis dirigi, & in prosperis debeat ampliari. Volumus itaque, & Fraternitati tuæ per Apostolica scripta mandamus, quatenus ad eamdem Ecclesiam de Apostolicæ Sedis, & nostro favore confisus cum divinæ gratia benedictionis accedas, te in cura ipsius, cujus plenam in spiritualibus, & temporalibus administrationem tibi committimus, talem corde sollicito redditurus, quòd grex tuæ circumspectioni creditus in te salutis Ministrum reperiisse gaudeat, & tibi tandem æterni Pastoris benignitas unicuique responsura pro meritis æternæ retribuat gloriam claritatis. Datum Romæ apud Sanctam Mariam Majorem III. Idus Decembris, Pontificatus Nostri Anno Secundof.
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus IV, n°CXCIV., p.124
-
(a) Archiepiscopo Marrochitano: Scriptoris vel arbitrio, vel oscitantiæ adscribendum crediderim, cum in decursu hujus epistolæ, & in aliis paulò post afferendis dicatur Episcopus, non autem Archiepiscopus, nec Pallium ei tribuatur.
-
(b) Marrochitan. Ecclesia: in Africa per plures alios Antistites Ord. Min. administrata, ex quibus hujus prædecessor fuit Fr. Blancus ab Alexandro IV. promotus, ut aliàs.
-
(c) Diutius viduitatis: quò magis enim Christiani in Hispania Mauros premebant, Civitates & loca illis vi rapiebant, & funditus vertere studebant, eò plus Saraceni in Africa Christianos opprimebant, & qua possent arte vel servitutis jugo subigere, vel morti tradere satagebant: nec Episcopo suum agere ministerium semper permittebant.
-
(d) Filii nostri: Sanctius, & Dionysius.
-
(e) L.: Latinum Malabrancam Rom. O. P. aliàs memoratum.
-
(f) Atque iste Rodericus videtur ultimus eorum, qui ibi resideret Episcopus.