« bullarium-franciscanum-2196 »

NICOLAUS &c.

Nobili viro Boamundoa Principi Antiocheno Comiti Tripolitano.

Ad audientiam Apostolatus Nostri pervenit, quòd tu non attendens, ut convenit, quòd Venerabilem Fratrem nostrum P.b Episcopum Tripolitanc te decet tam rationi officii Pontificalis, quo præeminet, quam etiam consanguinitatisd, qua sibi nosceris conjunctus intimæ dilectionis affectu prosequi, ac multipliciter venerari; eumque, ac Tripolitanam Ecclesiam tamquam devotionis filium non solum aliquibus injuriis afficere, vel molestiis perturbare, verùm etiam ipsos a quibuscumque tuæ ditioni subjectis eos indebitè molestantibus potestate tibi traditâ defensare; sed ad injurias, & gravamina ejusdem Episcopi ad suggestionem forsitan aliquorum, qui tuum non zelantur commodum, vel honorem, aspirans dictum Episcopum præter atroces injurias & gravaminae per te, ac tuos sibi, suæque familiæ irrogata, Dei timore, ac reverentiâ, quam ad ipsum Episcopum tanquam Patrem spiritualem habere teneris, postpositis, ab Episcopali Sede Tripolitana ausu sacrilego ejecisti &c.f Nec iis contentus dum dictus Episcopus in domo Militiæ Templi Tripolitani maneret, in qua se propter metum, qui cadere poterat in constantem, cum suâ familiâ receptarat, contra Episcopum ipsum tam Christianorum, quàm Saracenorum exercitu congregato, eum in domo ipsâ hostiliter obsedisti; erectisque pluribus machinis contra ipsum, ac demum eodem Episcopo de dictâ domo turpiter, ac violenter ejecto, eamdem domum nequiter invasisti, bonisque omnibus inventis ibidem ablatis, deputasti ad ejus custodiam Saracenos, Dei nomen in illâ jugiter blasphemantes, ut quæ domus Dei, & orationis esse consueverat, fieret Infidelium Synagoga. Nec expavisti ad Sanctorum reliquias, & alia Divino cultui dedicata sacrilegas manus extendere illa irriverenter de dictæ domus sacrario asportando. Propter quæ, ac alios manifestos excessus per te contra eosdem Episcopum, & Ecclesiam Tripolitanam commissos tam tu, quam alii eorumdem excessuum patratores auctoritate ipsius fuistis excommunicationis sententiâ innodati; & demum tuis, & tuorum culpis exigentibus Tripolitana Civitas eâdem auctoritate fuit supposita Ecclesiastico interdicto; & in illos, qui interdictum hujusmodi non servarent, similis excommunicationis sententia promulgata &c.g Græcos quidem, quos ab obedientiâ Romanæ Ecclesiæ vetus error abduxit non permittis ad unitatem, & Catholicæ Sedis obsequium, juxta quod majores eorum Romanæ Ecclesiæ promiserunt in Concilio Lugdunen. novissimè celebratoh, & tam eos, quàm alias personas Ecclesiasticas diversos ritus habentes, quæ Romanæ Ecclesiæ obedientes existunt, cujuscunque sint ordinis, & dignitatis Ecclesiasticâ libertate uti non sinens eos capi, & incarcerati facis, & cogis redimi sicut servos. In quosdam insuper Italicos præsertim Romanos, qui zelo Fidei, ac devotionis accensi ad partes se transtulerunt transmarinas intendentes illic personaliter se Crucifixi obsequio deputare; quosque quondam Boamundus Princeps Antiochenus pater tuus de ipsorum strenuitate, consilio, ac probitate confisus eos ad propriæ personæ custodiam, suæque Terræ munimen suscepit, illos tanquam sibi & eidem Terræ perutiles decentibus feudis, & stipendiis honorando; qui ei, dum viveret, grata servitia fideliter impenderunt; immaniter sæviens oblitus servitiorum hujusmodi, dictique patris erga ipsos vestigia non secutus eorum aliquos crudeliter perimi; quosdam in tuâ domo, & alibi acerrimis cædi verberibus; aliquos diversis contumeliis affici impunè permittens, reliquos per te bonis suis omnibus destitutos cogis miserabiliter mendicare &c.i Quo animo Nos & Nostræ jurisdictioni subditos ad succursum Terræ Sanctæ disponimus, quo exemplo ad id Reges, & Principes de totius Mundi finibus invitamus, cum te ipsorum suffragiis non modicum indigentem tam dirum ipsius Ecclesiæ Tripolitanæ jurium & libertatum ipsius persecutorem conspicimus, & in Fideles Christi sævire tam crudeliter intuemur reprehensibiliter &c.j Nec attendis, quantum indiges Divinæ veritatis auxilio; quantumque tibi posito in medio nationis perversæ Apostolicæ Sedis expediat provisio repentina, qui clausis oculis sanæ mentis erigendo malè verticem contra Deum, Tripolitanam Ecclesiam, imo Fidem diversis afflictionis jaculis impugnasti, ad cujus devotionis obsequia etsi te præmiorum merita repromissa Fidelibus non invitant, deberet saltem Dei timor, & Apostolicæ Sedis ita terrere &c.k

Datum Romæ apud S. Petrum Kalend. Junii, Pontificatus Nostri Anno Secundol.