Description
-
Grégoire X (1271-1276)
-
Ut Guidonem Montefortium ab excommunicatione solvant, definitiva in eum sententia perstante. (Ex Reges. Vatic. epist. 14. apud Waddingum ad hunc annum num. 5. Reges. Pontif., & inde in Bullario Ord. Prædicat. to. 1. n. 24., his concinit Raynaldus ad annum 1273. num. 43.)
-
Anno 1274. die 1. Augusti.
-
1274
-
GREGORIUS &c.
Venerabili Fratri …a Patriarchæ Aquilejen., & dilectis Filiis Priori Prædicatorum, & Guardiano Minorum Fratrum Mediolanen.b Salutem, & Apostolicam Benedictionem.
Sua Nobis Nobilis vir Guido de Montefortic petitione monstravit; quòd cum Nos olim occasione homicidii in quondam Henricum de Alemanniad, natum claræ memoriæ Richardi in Romanorum Regem electi, in quâdam Parochiali Ecclesiâ Viterbien., dum ibídem Divina celebrarentur Officia, perpetratie, adversus eum tanquam in maleficio notorio procedentes diffinitivam sententiam duxerimus promulgandamf, statuendo contra ipsum varia; prout ejusdem maleficii enormitas exigebat, ac in eumdem nihilominus manifestum sacrilegum, & etiam contumacem, excommunicationis sententiam promulgando. Postmodum idem Guido ad cor rediens, seque Nostro conspectui personaliter repræsentansg Nostris, & Ecclesiæ mandatis parére per omnia obtulit se paratum; ac demum spontè, non coactus ad mandatum Nostrum Roceam de Leucoh Mediolanen. Diœcesis carcerandus ibidem intravit; ubi adhuc detinetur carcerali custodiæ mancipatus. Quare dictus Guido Nobis humiliter supplicavit, ut eum absolvi a prædictâ excommunicationis sententiâ mandaremus. Quocirca Discretioni vestræ per Apostolica scripta mandamus, quatenus vos, vel duo, aut unus vestrum per vos, vel per alium, seu alios, eumdem Guidonem juxta formam Ecclesiæ ab hujusmodi excommunicationis sententiâ absolvatis; ita tamen quòd prædicta diffinitiva sententia, & alia, quæ statuimus circa eum, in omnibus aliis in suo robore perseverent; & si dictus Guido contra ipsa in aliqua venire præsumpserit, in excommunicationem eamdem reincidat eo ipsoi.
Datum, ut supra.
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus III, n°L., pp.218-219
-
(a) Ven. Fratri ‥: Raymundo Turriano Mediolanen. ex Episcopo Comensi huc translato anno 1271. juxta Ughellum tom. 5. Ital. Sac.
-
(b) Mediolanen.: Quorum ibi locorum antiquitas clare habetur in eorumdem Ordinum Annalibus.
-
(c) Guido de Monteforti: Filius Simonis Comitis Leycestriæ filii illius Simonis Montfortii viri Christianissimi, armisque strenuissimi in obsidione Tolosæ contra hæreticos Albigenses occisi, a quo filius valde degener pulsus in exilium e Galliis in Angliam se recepit; ibique ingratus in Regem Henricum, cujus sororem uxorem duxerat bello civili Angliam perturbavit, & Regem cum fratre Richardo cœpit, carcerique mandavit ex Annal. Eccles.
-
(d) Henricum de Alemannia: Etsi Anglum natione, ita tamen appellatum, quod filius esset Richardi in Regem Alemaniæ electi anno 1257., Crucesignatum, e Tunisiensi expeditione cum aliis reversum.
-
(e) Perpetrati: Anno enim 1265. Eduardus Regis Henrici filius bellum Simoni Montfortio rebelli intulit, vicit, & necavit, Angliamque a tumultibus liberavit, Guidone Montfortio in exilium pulso, qui in Italiam descendens a Carolo Siciliæ Rege in Hetruria Præfectus constituitur, quo munere fretus immaniter trucidavit supradictum Henricum anno 1271. eo modo, quo legimus apud Raynaldum ad eum ann. n. 3.
-
(f) Promulgandam: Anno 1273. Kalendis Aprilis apud cit. Raynaldum ad eum ann. n. 22. & 23.
-
(g) Repræsentans: Eodem anno 1273. m. Septembri quasi ad duo millia extra civitatem Florentiæ, depositis calceamentis, & veste præter camisiam & femoralia cum chorda ad collum prostratus in terram cum ejulatu non modico profusis lacrymis &c. inquit Pontifex in litteris Regi Angliæ directis apud cit. Raynald. n. 42.
-
(h) Roceam de Leuco: Leg. Roccam de Lecco vulgo Lecco Insubriæ Oppido cum arce apud Larium lacum, ubi Adduam fluvium emittit, a Como 14. mill. pas. in ortum Bergomum versus distante.
-
(i) Sed tandem Guido e carcere dimissus funesta morte consumptus est in Sicilia captus a Rogerio de Lauria, teste Ptolemæo Lucensi in Annal. Eccles. l. 22. c. 43.