« bullarium-franciscanum-14 »

HONORIUS &c.

Dilectis Filiis Fratri Francisco, & aliis Fratribus de Ordine Fratrum Minorum Salutem, & Apostolicam Benedictionem.

Solet annuere Sedes Apostolica piis votis, & honestis petentium desideriis favorem benevolum impartiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris piis precibus inclinati Ordinis vestri Regulam a bonæ memoriæ Innocentio Papa prædecessore nostro approbatama, annotatam præsentibus, auctoritate vobis Apostolica confirmamus, & præsentis scripti patrocinio communimus, quæ talis est:

“In nomine Domini, incipit Regula Fratrum Minorum:

“Regula, & vita Minorum Fratrumb hæc est scilicet, Domini nostri Jesu Christi Sanctum Evangelium observare, vivendo in obedientia, sine proprio, & in castitate. Frater Franciscus promittit obedientiam, & reverentiam Domino. Papæ Honorio; ac successoribus ejus canonice intrantibus, & Ecclesiæ Romanæ. Et alii Fratres teneantur Fratri Francisco, & ejus successoribus obedire:

“De iis, qui volunt vitam istam accipere; & qualiter recipi debeant:

“Si qui voluerint hanc vitam accipere; & venerint ad Fratres nostros, mittant eos ad suos Ministros Provinciales, quibus solummodo, & non aliis recipiendi Fratres licentia concedatur. Ministri verò diligenter examinent eos de fide Catholica, & Ecclesiasticis Sacramentis, & si hæc omnia credant, & velint ea fideliter confiteri, & usque in finem firmiter observare; & uxores non habeant, vel si habent, & jam Monasterium intraverint uxores, vel licentiam eis dederint auctoritate Diœcesani Episcopi, voto continentiæ jam emisso; & illius ætatis sint uxores, quod de eis non possit oriri suspicio: dicant eis verbum Sancti Evangelii, quod vadant, & vendant omnia sua, & ea studeant Pauperibus erogare. Quod si facere non potuerint, sufficit eis bona voluntas. Et caveant Fratres, & eorum Ministri, ne solliciti sint de rebus suis temporalibus, ut libere faciant de rebus suis, quidquid Dominus inspiraverit eis. Si tamen consilium requiratur, licentiam habeant Ministri mittendi eos ad aliquos Deum timentes, quorum consilio bona sua Pauperibus erogentur. Postea concedant eis pannos probationis, videlicet, duas Tunicas sine Caputio, & Cingulum, & Bracas, & Caparonem usque ad Cingulum, (nisi eisdem Ministris aliud secundum Deum aliquando videatur). Finito verò anno probationis, recipiantur ad obedientiam, promittentes vitam istam semper, & Regulam observare. Et nullo modo licebit eis de ista Religione exire juxta mandatum Domini Papæ; quia secundum Sanctum Evangelium: Nemo mittens manum ad aratrum, & respiciens retro, aptus est Regno Dei. Et illi, qui jam promiserunt obedientiam, habeant unam Tunicam cum Caputio, & aliam sine Caputio, qui voluerint habere: Et qui necessitate coguntur, possint portare calceamenta. Et Fratres omnes vestimentis vilibus induantur: Et possint ea repetiare de Saccis, & aliis petiis cum benedictione Dei. Quos moneo, & exhortor, ne despiciant, neque judicent homines, quos viderint mollibus vestimentis, & coloratis indutos, uti cibis, & potibus delicatis; sed magis unusquisque judicet, & despiciat semetipsum:

“De divino Officio, & Jejunio; & quomodo Fratres debeant ire per Mundum.

“Clerici faciant divinum Officium secundum ordinem Sanctæ Romanæ Ecclesiæ, excepto Psalterio; ex quo habere poterunt Breviaria. Laici verò dicant viginti quatuor Pater noster pro Matutino: pro Laudibus quinque: Pro Prima, Tertia, Sexta, & Nona, pro qualibet istarum Horarum septem: pro Vesperis autem duodecim: Pro Completorio septem; & orent pro Defunctis. Et jejunent a festo omnium Sanctorum usque ad Nativitatem Domini. Sanctam verò Quadragesimam, quæ incipit ab Epiphania usque ad continuos quadraginta dies, quam Dominus suo sancto jejunio consecravit, qui voluntarie eam jejunant, benedicti sint a Domino: & qui nolunt, non sint adstricti; sed aliam usque ad Resurrectionem Domini jejunent. Aliis autem temporibus non teneantur nisi sexta Feria jejunare. Tempore verò manifestæ necessitatis non teneantur Fratres Jejunio corporali. Consulo verò, moneo, & exhortor Fratres meos in Domino Jesu Christo, ut quando vadunt per Mundum, non litigent, neque contendant verbis, nec alios judicent: sed sint mites, pacifici, modesti, mansueti, & humiles, honeste loquentes omnibus, sicut decet. Et non debeant equitare, nisi manifesta necessitate, vel infirmitate cogantur. In quamcumque domum intraverint, primum dicant: Pax huic domui. Et secundum sanctum Evangelium de omnibus cibis, qui apponuntur eis, liceat manducare.

“Quod Fratres non recipiant pecuniam:

“Præcipio firmiter Fratribus universis, ut nullo modo denarios, vel pecuniam recipiant per se, vel per interpositam personam. Tamen pro necessitatibus Infirmorum, & aliis Fratribus induendis, per amicos spirituales, Ministri tantum, & Custodes sollicitam curam gerant secundum loca, & tempora, & frigidas regiones, sicut necessitati viderint expedire; eo semper salvo, ut (sicut dictum est) denarios, vel pecuniam non recipiant.

“De modo laborandi:

“Fratres illi, quibus gratiam dedit Dominus laborandi, laborent fideliter & devote, ita quod excluso otio animæ inimico, sanctæ orationis, ac devotionis spiritum non extinguant, cui debent cætera temporalia deservire. De mercede verò laboris pro se, & suis Fratribus corporis necessaria recipiant præter denarios, vel pecuniam; & hoc humiliter, sicut decet servos Dei, & paupertatis sanctissimæ sectatores.

“Quod Fratres nihil sibi approprient: & de eleemosyna petenda; & de Fratribus infirmis:

“Fratres nihil sibi approprient, nec domum, nec locum, nec aliquam rem: sed tanquam peregrini, & advenæ in hoc sæculo, in paupertate, & humilitate Domino famulantes vadant pro eleemosyna confidenter. Nec oportet eos verecundari, quia Dominus pro nobis se fecit pauperem in hoc Mundo. Hæc est illa celsitudo altissimæ paupertatis, quæ vos charissimos Fratres meos hæredes, & Reges Regni Cælorum instituit; pauperes rebus fecit; virtutibus sublimavit. Hæc sit portio vestra, quæ perducit in terram viventium: Cui dilectissimi Fratres totaliter inhærentes nihil aliud pro nomine Domini nostri Jesu Christi in perpetuum sub Cælo habere velitis. Et ubicumque sunt, & se invenerint Fratres, ostendant se domesticos invicem inter se, & secure manifestet unus alteri necessitatem suam: Quia si mater nutrit, & diligit filium suum carnalem; quanto diligentius debet quis diligere, & nutrire fratrem suum spiritualem. Et si quis eorum in infirmitatem ceciderit, alii Fratres debent ei servire, sicut vellent sibi serviri.

“De pœnitentia Fratribus peccantibus imponenda:

“Si qui Fratrum, instigante inimico, mortaliter peccaverint; pro illis peccatis, de quibus ordinatum fuerit inter Fratres, ut recurratur ad solos Ministros Provinciales, teneantur prædicti Fràtres ad eos recurrere, quam citiùs poterunt sine mora. Ipsi verò Ministri, si Presbyteri sunt, cum misericordia injungant illis pænitentiam: Si verò Presbyteri non sunt, injungi faciant per alios Sacerdotes Ordinis, sicut eis secundum Deum melius videbitur expedire. Et cavere debent, ne irascantur, & conturbentur propter peccatum alicujus; quia ira, & conturbatio in se, & in aliis impediunt charitatem.

“De electione Generalis Ministri hujus Fraternitatis; & de Capitulo Pentecostes:

“Universi Fratres unum de Fratribus istius Religionis teneantur habere in Generalem Ministrum, & servum totius fraternitatis; & ei teneantur firmiter obedire. Quo decedente, electio Successoris fiat a Ministris Provincialibus, & Custodibus in Capitulo Pentecostes: In quo Provinciales Ministri teneantur semper insimul convenire, ubicumque a Generali Ministro fuerit constitutum: Et hoc semel in tribus annis, vel ad alium terminum majorem, vel minorem, sicut a prædicto Ministro fuerit ordinatum. Et si aliquo tempore appareret universitati Ministrorum Provincialium, & Custodum prædictum Ministrum non esse sufficientem ad servitium, & communem utilitatem Fratrum, teneantur prædicti Fratres, (quibus electio data est) in nomine Domini alium sibi eligere in Custodem. Post Capitulum verò Pentecostes Ministri, & Custodes possint singuli, si voluerint, & eis expedire videbitur, eodem anno in suis Custodiis semel Fratres suos ad Capitulum convocare.

“De Prædicatoribus.

“Fratres non prædicent in Episcopatu alicujus Episcopi, cum ab eo illis fuerit contradictum. Et nullus Fratrum Populo penitus audeat prædicare, nisi a Ministro Generali hujus Fraternitatis fuerit examinatus, & approbatus, & ab eo sibi officium Prædicationis concessum. Moneo quoque, & exhortor eosdem Fratres, ut in prædicatione, quam faciunt, sint examinata, & casta eorum eloquia ad utilitatem, & ædificationem Populi, annunciando eis vitia, & virtutes, pœnam & gloriam cum brevitate sermonis, quia verbum abbreviatum fecit Dominus super terram.

“De admonitione, & correctione Fratrum.

“Fratres, qui sunt Ministri, & servi aliorum Fratrum, visitent, & moneant Fratres suos, & humiliter, & charitative corrigant eos, non præcipientes eis aliquid, quod sit contra animam suam, & Regulam nostram. Fratres verò, qui sunt subditi, recordentur, quod propter Deum abnegaverunt proprias voluntates: Unde firmiter præcipio eis, ut obediant suis Ministris in omnibus, quæ promiserunt Domino observare; & non sunt contraria animæ suæ, & Regulæ nostræ. Et ubicumque sunt Fratres, qui scirent, & cognoscerent, se non posse Regulam spiritualiter observare, ad suos Ministros debeant, & possint recurrere: Ministri verò charitative, & benigne eos recipiant; & tantam familiaritatem habeant circa ipsos, ut dicere possint eis, & facere sicut Domini servis suis. Nam ita debet esse, quod Ministri sint servi omnium Fratrum. Moneo verò, & exhortor in Domino Jesu Christo, ut caveant Fratres ab omni superbia, vanagloria, invidia, avaritia, cura, & sollicitudine hujus sæculi, a detractione, & murmuratione. Et non curent nescientes litteras, litteras discere; sed attendant, quod super omnia desiderare debent, habere spiritum Domini, & sanctam ejus operationem; orare semper ad Deum puro corde; & habere humilitatem, & patientiam in persecutione, & infirmitate; & diligere eos, qui nos persequuntur, reprehendunt, & arguunt; quia dicit Dominus: Diligite inimicos vestros; & orate pro persequentibus, & calumniantibus vos. Beati, qui persecutionem patiuntur propter justitiam; quoniam ipsorum est Regnum Cælorum. Qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit.

“Quod Fratres non ingrediantur Monasteria Monacharum.

“Præcipio firmiter Fratribus universis, ne habeant suspecta consortia, vel consilia mulierum. Et ne ingrediantur Monasteria Monacharum præter illos, quibus a Sede Apostolica concessa est licentia specialis. Nec fiant Compatres virorum, vel mulierum; ne hac occasione inter Fratres, vel de Fratribus scandalum oriatur.

“De euntibus inter Saracenos, & alios infideles.

“Quicumque Fratrum divina inspiratione voluerint ire inter Saracenos, & alios Infideles; petant inde licentiam a suis Ministris Provincialibus: Ministri verò nullis eundi licentiam tribuant, nisi eis, quos viderint esse idoneos ad mittendum. Ad hæc per obedientiam injungo Ministris, ut petant a Domino Papa unum de S. Romanæ Ecclesiæ Cardinalibus, qui sit Gubernator, Protector, & Corrector istius Fraternitatis; ut semper subditi, & subjecti pedibus ejusdem Sanctæ Romanæ Ecclesiæ, stabiles in Fide catholica, paupertatem, & humilitatem, & Sanctum Evangelium Domini nostri Jesu Christi, quod firmiter promisimus, observemusc. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostræ confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præsumpserit, indignationem Omnipotentis Dei, & Beatorum Petri, & Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Laterani tertio Kalendas Decembris, Pontificatus Nostri Anno octavo.