« bullarium-franciscanum-2195 »

NICOLAUS &c.

Capitulo Generalia Ordinis Fratrum Minorum.

Convenientibus vobis in unum, qui Christi pauperis paupertatis semitas voluntarii effecti participes delegistis, jam non est, nisi quæ Dei sunt, constanter appetere; vias mandatorum ejus dilatato corde percurrere, primum sequendo pauperem Franciscum vestri Ordinis plantatorem; qui Mundi caduca respuens, Mundum mundè pertransiens, Mundo vivendo moriens vixit Deo, qui vivens præmium sibi æternæ vitæ promeruit; & vobis vivendi Regulam velut adoptionis filiis reliquit; ut vos Christo junctus adjungeret, & hæres ejus effectus vos Christo redderet cohæredes. Hic est Ordo, quem Sponsus in Canticis geminando commemorans bis hortum repetit, binum ejus fructum contemplativum, & activumb patenter insinuans, bis conclusam sepem Divinæ legis, & custodiæ Angelicæ innuens, vel potiùs vallum prædictæ Regulæ, & specialem custodiam ipsius Ordinis, quam de ipso Romana gerit Ecclesia, manifestans. Hic est fons scientiarum fluenta scaturiens, signatus paupertatis insigniis; & in sui primo Institutore Christi Stigmatibus insignitus. Propterea Ordinem ipsum, quem sic in domo Domini prælucere conspicimus, a Nostris quasi primordiis sensibus nostris infiximus; in ejus affectione concrevimus; & tenerrimè intra præcordia Nostra portamus; circa eum sollicitudine vigilantes, ut nullius ibi succrescentis herbæ contagium famæ suæ reprimat odorem, vel ejus decorem obnubilet; sed, Deo propitio, protegatur a noxiis; salubria semper incrementa suscipiat; & pacis affluat ubertate. Dignè igitur plenis in Domino gaudiis exultamus, dum vos illius sectatores inspicimus, qui delitias terrestres aspernans asperitatis onera supportavit; ut inter electos Dei appareret prælucidus in excelsis, cujus vos Regulam profitentes existitis eximii testimoniorum Domini Sectatores: nec indignè lætamur, quòd in vobis eadem delectatur Ecclesia; & in fragrantiâ vestrorum operum odorem suavitatis assumit. Nam super vos nomen Domini percipimus invocatum; & post vocem revocationis æternæ in regione vivorum vos sibi credimus placituros. O beatæ suavitas paupertatis, qua Mundi derelictis illecebris ad felicitatis gloriam pervenitur! O beata terrenarum delitiarum abjectio, qua Spiritus humilitatis reficitur gratiâ salutari; & tandem gratiâ ipsâ refecti coronam gloriæ promerentur! Profectò quæ Ordinem ipsum contingunt, Nobis ipsis ascribimus, nec circa illa locum vigiliis indulgentes. Quare dum de instanti vestro generali Capituloc celebrando hactenùs ageretur; præsentiam dilecti filii Nostri Hieronymi Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Cardinalisd ibi cognovimus esse utilem, & propter hoc ei litteras Nostrase sub certâ formâ direximus, ut præsentialibus ejus affatibus tàm Sanctæ Congregationis reficeretur amœnitas; & in agendis procedendo consultiùs vobis, & eidem Ordini grata solamina provenirent: sed eodem Cardinale sui corporis infirmitate detento, ab aliquibus citra diebus non credidimus ipsum incœptum reditumf ea prosecutione posse perficere, quòd eidem Capitulo, prout deliberatio Nostra conceperat, interesset. Nihilominùs tamen si sic sibi propitiaretur Altissimus, quòd ad dictum Capitulum posset decenti tempore pervenire, sicut nunc ex aliquorum relatione sentimus, illum ad vos pro consolatione vestrarum mentium disponimus destinareg. Quòd si forte aliquo casu id compleri nequiverit; confidimus, quòd omnipotens Dominus vobis in iis vias suæ miserationis aperiet; vos ad salubria diriget; ac propitiabitur votis vestris, ita quòd ex vestris actibus in divinis beneplacitis radicatis, fructus vobis, & eidem Ordini utiles, Deo, ac Nobis placitos, dante Domino, resultabunt. Verùm Pastoralis officii debitum exequentes vos ad quæque salubria paternis monitis, & benignis exhortationibus invitamus, affectantes ex intimis illa vestris insidere præcordiis in his potissimè, quæ hoc tempore circa directionem ipsius Ordinis, ac conservationem Institutionum salutarium, ex quibus locus, & honor acquiritur, agenda percipimus, ut charitatis, & unionis Nostræ funiculus sic alimento veræ pacis, & inviolabilis concordiæ foveatur, quòd nullam sui partem cujusvis debilitet adversitatis, seù commotionis impulsus, quin potiùs illæsus, & stabilis nullius corrumpentis maculam habiturus, perpetuò ad laudem divini nominis conservetur. Super quo sunt vobis in speculum, & exemplar illius almi merita Confessoris, qui Ordinem prædictum instituit, coluit, & cultum claritate beatitudinis illustravit. Cæterùm ut vobis, qui spiritualium operatione proficitis, & ob nomen Domini corporalitèr laboratis, propter utrumque charitatis ordinatæ præmium rependatur universis, & singulis de Ordine vestro, qui ad præfatum Capitulum convenerint, nec non & aliis Christi fidelibus, qui congregatis in ipso Capitulo Fratribus, ipso durante, pietatis suæ manus porrexerint adjutrices; dummodò verè pœnitentes extiterint, & confessi: Fratribus scilicet, qui circa præmissa sollicitè laborarint, & operosâ sedulitate vacarint, unum annum; & aliis, qui congregatis ibidem pias eleemosynas erogarint, centum dies de injunctis sibi pœnitentiis misericorditèr relaxamus. Cum autem imbecillitatem Nostram oporteat divinæ manus sustentari præsidiis, Devotionem vestram rogamus, & hortamur in Domino, quatenus pias affectiones vestras circa Nos excitet debitum charitatis; & inspectis Nostræ mentis affectibus, Nos in vestris orationibus Divinæ Clementiæ commendetis; ut per intercessionem vestram in administratione commissa Nobis dignetur sua Misericordia Nostros supportare defectus; & actus Nostros in suorum dirigere semitam mandatorum.

Datum Romæ apud Sanctum Petrum xvii. Kalendas Junii, Pontificatus Nostri Anno Secundo.