« bullarium-franciscanum-30 »

GREGORIUS &c.

Charissimo in Christo filio Illustri Regi Franciæ a salutem, & Apostolicam Benedictionem.

Pro prærogativa devotionis, & fidei inclytæ recordationis Regum, & Regni Francorum ad Reges ipsos, & Regnum semper exuberavit Apostolicæ Sedis affectus; & nos, qui eidem Sedi licèt immeriti præsidemus, firmiter proponimus in hujusmodi dilectione imitari Prædecessores nostros Romanos Pontifices quantum cum nostra possumus honestate, de conscientia bona, & corde sincero ad incrementum tuum, & Regni ejusdem efficaciter aspirantes. Nimirum ex abundantia, & fervore dilectionis prædictæ, frequentes, & diversas molestias ab Avo, & Patre tuob Regibus, & Regno Angliæ irrogatas Romana Ecclesia non sine derogatione sustinuit famæ suæ; cum Regnum Anglicanum specialiter ad ipsam pertineatc; & imò in ejus injuriis honor Sedis Apostolicæ læsus fuit. Ex eadem quoque affectione processit, quod cum Avus tuus non mediocriter interdum offenderit claræ memoriæ Regem Angliæd Crucesignatum sub protectione Sedis Apostolicæ consistentem; licet fuisset in ejus injuriam id præsumptum, non solum conniventibus oculis pertransivit, sed eum tunc ex hoc in magnæ necessitatis articulo constitutum injuriis dissimulatis adjuvit. Contra ipsius etiam inhibitionem inclytæ recordationis Pater tuus Regnum Anglicanum invadens totam penè terram, quam citra mare Reges Angliæ tenuerant, occupavit; & tamen ab hoc Romana Ecclesia retrahi a dilectione Regni Francorum non potuit; sed ejus amorem honori suo præferens super hoc non processit, sicut fortè procedere debuisset.

Insuper cum contra Barones Regis Angliæ quædam Apostolicæ litteræ, quæ de jure negari non poterant, emanassent; eadem Ecclesia pro illo, quem ad Regnum ipsum habet, affectu effectum suspendit earume; in quo non modicam notam incurrit, dicentibus aliquibus, quod contra Deum homini deferebat. Novissimè verò, sicut accepimus, aliqui suadere nituntur, turbandum charissimo in Christo filio nostro ....f illustri Regi Anglorum illud modicum, quod ei citra mare remansit. Quia igitur meritò de nobis posses diffidere, quod deberemus in tuis necessitatibus tibi favere; si aliis propriam justitiam Sedes Apostolica denegaret; & tunc tuæ utilitati consulimus, cum animæ tuæ soliciti providemus, ad quod ex Apostolicæ servitutis officio tibi sumus specialiter obligati, Serenitatem tuam rogamus, & hortamur attentè; ac tibi etiam consulimus bona fide, quatenus cum inter Reges alios locum obtineas celsiorem, dispendium salutis, & famæ devitare procurans, occupata maximè contra Ecclesiæ interdictum restituas; & ad aliena jura manus tuas cum injuria non extendas. Quia cum Rex a regendo dicatur, non debes suadentibus talia credere, sed prudenter regere temetipsum; quod quidem omnino non fieret, si non abstineres ab injuriis aliorum; & non restitueres, si qua juris alieni nosceris detinere. Preces itaque, atque exhortationes, & consilium nostrum sic ob reverentiam nostram, & Apostolicæ Sedis admittas, quod conscientiam tuam in hujusmodi non offendas; detrimentum enim tuæ salutis eo minùs tolerare possemus, quo illam ardentiùs affectamus.

Datum Laterani viii. Kalendas Junii, Pontificatus Nostri Anno Primog.