Description
-
Innocent III (1198-1216)
-
Le patriarche de Jérusalem, légat du Siège Apostolique
-
XV/XVI kalendas junii, anno quarto decimo
-
-
-
Latran
-
Mandement (littere cum filo canapis)
-
[Registre de la chancellerie apostolique] R. CITÉ DU VATICAN, Archivio apostolico Vaticano, Registra Vaticana 8, ep. 63, fol. 59-v.
-
n.c.
-
Ici reprise d'Andrea Sommerlechner, Othmar Hageneder, Till Hötzel, Rainer Murauer, Reinhard Selinger, Herwig Weigl, Die Register Innocenz' III. Band. 14. Pontifikatsjahr, 1211/1212, Vienne : Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Publikationen des Österreichischen historischen Instituts in Rom), 2018, n. 63, p. 102-104 [en ligne].
-
Étienne Baluze, Epistolarum Innocentii tertii Romani pontificis libri undecim, Paris : François Muguet, 1682, 2 vol., II, n. 64, p. 534-535 [en ligne].
-
Jacques-Paul Migne, Patrologie latine, París, 1844-1855 (réimp. Turnhout : Brepols, 1970), t. 216, n. 64, c. 430-431 [en ligne].
-
Theodosius Haluščynskyj, Acta PP. Innocentii (1198-1216), Rome, 1954, n. 174, p. 404.
-
Christopher Schabel, Bullarium Cyprium, I : Papal Letters Involving Cyprus, 1196-1261, Nicosie, 2010, n. b-32, p. 155.
-
Potthast, Regesta pontificum Romanorum, n. 4247, p. 366 [en ligne].
-
Reinhold Röhricht, Regesta, n. 851, p. 227 [en ligne].
-
Pierre-Vincent Claverie, L'ordre du Temple en Terre Sainte et à Chypre au XIIIe siècle, 3 vol. Nicosie, 2005, III, n. 55, p. 87.
-
Patriarchae Ierosolymitano apostolicae sedis legato mandat, moneat Iohannem regem Ierosolymitanorum, patriarcham Antiochenum, archiepiscopum Tyrensem etc., ut sententiam excommunicationis ab ipso latam in regem Armeniae in causa castri Gastonis rerumque aliarum inviolabiliter observent [Potthast].
Innocenz III. teilt dem Patriarchen [Albert] von Jerusalem, papstlichen Legaten, mit, dass er dem Patriarchen [Peter] von Antiochia, dem Erzbischof [Clarembald] von Tyrus und den Bischofen [Radulf ] von Sidon, [Gaufridus ?] von Tripoli, [Bandinus] von Tortosa, [Fulko] von Limassol und [Caesarius] von Famagusta befohlen hat, die Exkommunikation, die der Legat uber den König [Leo] von Armenien wegen dessen Kontumaz und fortwahrenden gewalttatigen Ubergriffen gegen die Templer verhangt hat, unter den Pilgern und den Bewohnern des Landes bekanntzumachen und fur ihre Einhaltung zu sorgen, und dass er den König J[ohann] von Jerusalem ermahnt und allen Pilgern und Bewohnern aufgetragen hat, die Templer, dem Rat des Legaten folgend, bei der Ruckeroberung ihrer Rechte zu unterstutzen, und trägt diesem schlieslich auf, den König und die Anderen dazu zu ermahnen und zu veranlassen [Sommerlechner et alii]. -
Patriarche Ierosolimitano, apostolice Sedis legato1.
Cum inter Armenie regem2 illustrem et dilectum filium magistrum3 et fratres Milicie Templi super castro Gastonis4 et rebus aliis5 questio verteretur, tibi nostris dedimus litteris in mandatis, ut questionem ipsam concordia vel iudicio terminares, faciens, quod statueres, per censuram ecclesiasticam firmiter observari6.
Cum igitur quidam ex fratribus ipsis ad hoc a magistro et aliis fratribus constituti fuissent, ut in eisdem causis agendo contra ipsum regem ac eidem respondendo procederent, et parati essent hec omnia, prout eis iniunctum fuerat, adimplere, idem rex respondere noluit quibusdam peticionibus eorundem et sic iudicio non recepto, ad quod se Templarii oferebant, bona ipsorum, que habebant in portu Bonelli7 et aliis Armenie locis, ex quibus pro maiori parte sustentabantur fratres, qui deputati sunt ad subsidium Terre sancte, per violentiam occupavit ponens in domibus eorum custodes, qui suis rebus illos uti more solito prohiberent.
Ceterum, quia neque precibus neque monitis idem rex ab huiusmodi proposito potuit revocari, eidem regi ex parte nostra et auctoritate, qua fungebaris, mandasti, ut custodibus a domibus et rebus Templariorum amotis eosdem circa dispositionem rerum suarum consuete restitueret libertati. Set quia nec sic aliquatenus flecti potuit aut induci, diem prefixisti eidem, infra quem desisteret ab huiusmodi male ceptis et res suas dimitteret pacifice possidendas, quia paratus eras, siquid adversus eos vellet proponere questionis, exhibere ipsi, quod postulat ordo iuris ; alioquin, si duceret in sua iniusticia persistendum, se sciret excommunicacionis sententie subiacere. Cumque ipse in sua contumatia perduraret ac tu eundem excommunicacionis vinculo innodasses, auctoritate Dei et nostra omnibus indigenis et peregrinis in Ierosolimitanis partibus commorantibus districcius inhibere curasti, ne ipsi regi ad faciendum aliquam iniuriam vel violentiam Templariis vel rebus eorum impenderent auxilium vel favorem ; alioquin, postquam ad eorum noticiam perveniret, cum ipso rege pariter se scirent excommunicacionis vinculo innodatos. Propter quod contra Templarios magis ipsius regis ira desevit, nam cunctis possessionibus earumque fructibus, quas in regno habebant Armenie, sunt iidem fratres ipso auferente privati exceptis duabus illorum municionibus, quas dictus rex non potuit obtinere8.
Ut autem ipse illos amplius affligeret et gravaret, cum ad partes Anthiochenas iamdicti Templarii accessissent ad arces suas, quas adhuc in illis partibus obtinent, victualibus neccessariis muniendas, idem rex, sicut ex litteris tuis accepimus, destruxit penitus casalia eorundem, que adhuc integra permanebant, licet ad ipsum omnes eorum redditus devenirent et sic cultoribus effugatis ipsorum usque hodie deserta et absque abitatore perdurant.
Alia quoque vice, cum ivissent sepedicti Templarii, ut unam de suis arcibus victualibus communirent, homines regis aggressi sunt eos in quibusdam locorum angustiis constitutos et magistrum ac plures de fratribus et suis sociis vulnerarunt, unum ex eisdem fratribus crudeliter occidentes, preter alia dampna rerum, que tunc ipsis gravia irrogarunt.
Nos igitur, sustinere nolentes, ut sepefati fratres suis possessionibus spolientur, que ad defentionem sancte Terre sunt potissimum deputate, presertim cum ipsi semper parati fuerint eidem regi iusticiam exhibere ac ipse contempta iusticia possessiones easdem per violentiam occuparit, venerabilibus fratribus nostris patriarche Antiocheno9 et archiepiscopo Tirensi10 et Sidoniensi 11, Tripolitano12, Anteradensi13, Nimociensi14 et Famagustano15 episcopis nostris damus litteris in preceptis, ut auctoritate nostra predictam excommunicacionis sententiam tam apud peregrinos quam apud indigenas terre sollempniter publicantes eandem faciant per censuram ecclesiasticam usque ad satisfationem condignam sublato appellationis obstaculo inviolabiliter observari16. Carissimum quoque in Christo filium nostrum I[ohannem], regem Ierosolimitanum17 illustrem, per scripta nostra monendum duximus et hortandum, universis eciam tam indigenis quam peregrinis in Ierosolimitanis partibus commorantibus dedimus in mandatis, ut pro reverentia beati Petri et nostra necnon et intuitu Terre sancte fratribus ipsis, quorum subsidium eidem terre noscitur non modicum profuturum, iuxta quod tuo discreto consilio duxeris providendum, ad recuperandum iura sua prestent suum auxilium et favorem18.
Quocirca fraternitati tue presentium auctoritate mandamus, quatenus tam predictum regem Ierosolimitanum quam alios ad predicta efficaciter adimplenda moneas diligentius et inducas19.
Datum Laterani, XV kalendas iunii, pontificatus nostri anno quartodecimo. -
1. n.c.
-
2. n.c.
-
3. n.c.
-
4. n.c.
-
5. n.c.
-
6. n.c.
-
7. n.c.
-
8. n.c.
-
9. n.c.
-
10. n.c.
-
11. n.c.
-
12. n.c.
-
13. n.c.
-
14. n.c.
-
15. n.c.
-
16. n.c.
-
17. n.c.
-
18. n.c.
-
19. n.c.
-
n.c.
-
n.c.
Informations
Document
aposcripta
admin
(IRHT), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 187149 (aposcripta-35007), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/en/aposcripta/notice/187149 (mise à jour : 19/06/2024).