« aposcripta-7002 »


Description

  •  
    Alexandre III (1159-1181)

  •  
    L'abbé de San Pietro de Villa nova (diocèse de Vérone), Bonifacio, et la communauté

  •  
    VI idus maii

  •  
    1168/05/10

  •  
    1169/05/10


  •  
    Bénévent

  •  
    Titre, général (littere gratiose, cum filo serico)

  •  
    [Autre copie médiévale] F1. ITALIE, Vérone, Biblioteca comunale, cote non mentionnée. Copie du XIIIe siècle.
  •  
    [Copie moderne] F2. ITALIE, Vérone, Biblioteca comunale, cote non mentionnée. Copie du XVIe siècle.

  •  
    Ici reprise de Julius von Pflugk-Harttung, Acta pontificum Romanorum inedita. III. Urkunden der Päpste vom Jahre 590 bis zum Jahre 1197, III, Stuttgart : W. Kohlhammer, 1886, n. 210, p. 216-217.

  •  
    Philippe Jaffé, Wilhelm Wattenbach, Samuel Loewenfeld, Ferdinand Kaltenbrunner, Paul Ewald, Regesta pontificum Romanorum ab condita ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII, 2e éd. Leipzig : Veit, 1885-1888, 2 vol., n. 11531 [en ligne].

  •  
    Alexander III bestätigt dem Kloster San Pietro di Villa nova (D. Verona) den Schiedsspruch in seinem Streite mit der Kirche San Bonifacio (D. Vicenza).

  •  
    Alexander episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Bonifacio abbati et fratribus sancti Petri de Villa nova, salutem et apostolicam benedictionem.
    Cum pro causa, que inter vos et Hugonem, archipresbiterum sancti Bonifacii, vertebatur, utrique vestrum in presentia venerabilium fratrum nostrorum P[etri] Castellanensis1 et G[erardi]2, Paduanensis episcoporum, et dilecti filii R[ainerii], abbatis sancti Benedicti supra Padum, constituti essent, iam dictus archipresbiter dicens, ecclesiam vestram in teritorio sancti Bonifacii fundatam, decimationes totius ville, sepulturas, oblationes tam vivorum, quam defunctorum, baptisma, scrutinia, missas speciales ad ecclesiam suam iure parochiali pertinere, firmiter asserebat.
    Addebat eciam, quod, si que possessiones in teritorio sancti Bonifacii site, monasterio vestro aliquo modoa relicte fuerint, quarta ipsarum ecclesie sueb deberet de iure competere. De terris autem noviter cultis, nemore scilicet et palude, quartam iure teritorii repetebat, visitaciones quoque infirmorum, publicas penitencias, unctiones, baptismum habitancium in parochia sancti Bonifacii vos nullo modo debere peragere proponebat.
    Affirmabat insuper, quod, si contigerit, aliquem parochianorum suorum in monasterio vestro eligere sepulturam, vobis non liceret defunctumc de propria domo ad monasterium deducere, sed ipse pariter et clerici sui corpus de Siracti usque ad Becariamd debent portare et missam in monasterio vestro pro defuncto cantare et medietatem oblationum et testamenti habere.
    Econtra vero vos taliter respondistis, quod hec omnia, tum iure territorii vestri a territorio sancti Bonifacii distinctie, tum ex longissima temporis prescriptione ad vestrum dicebatis monasterium pertinere.
    Auditis igitur et cognitis racionibus utriusque partis, predicti iudices, habito consilio prudentum atquef discretorum virorum, super eadem causa diffinicionis inter vos sententiam protulerunt et vos in predictis omnibus absolverunt, videlicet in decimacionibus tocius territorii de Villa nova per testes distinctie in sepulturis et oblationibus tam vivorum, quam mortuorum hominum Ville nove et baptismate et scrutiniis eorundem, de possessionibus in territorio sancti Bonifacii sitis, si quolibet titulo monasterio derelicte sunt vel e converso id est plebi derelicte sunt, iudicaverint nulla predictarum ecclesiarum suo legitimo iure decimacionum privari debere, nisi forte aliqua illarum partium prescripcione XL annorum munita fuerint. De terris vero noviter cultis, ut de nemore et palude, si in episcopatu Vicentini et parochia sancti Bonifacii sunt, quartisium[!] archipresbitero concesserunt, et in tribus partibus vos absolverunt, nisi forte vos vel successores vestri ad usum suum suorumque fratrum propriis sumptibus et laboribus ipsa novalia excoluerint, quo casu integre ipso iure omnes decimationes penes monasterium remaneant. Visitationes quoque infirmorum etg publicas penitentias, unctiones, ba[p]tismum infirmorum habitantium in parrochia sancti Bonifacii vobis interdixerunt, nisi forte ex devocione ab infirmo vocati fueritis. De illo vero, qui dicet, se in monasterio velle tumulari, iudicarunt, quod libera sit ei facultas in ultima voluntate et sana mente, salvo iure plebis in parte testamenti, id est secundum consuetudinem ecclesiarum parrochialium, in episcopatu Vicentino constitutarum, observetur in monasterio et plebe iam dicta, itag tameng, ut abbati et fratribus eius non liceat, mortuum a domo sua ad monasterium ducere, set archipresbiter vel eius fratres usque ad Becariamh deducant et ibi abbates et fratres eius parati sunt ad monasterium portare. Si vero archipresbiter vel fratres eius usque ad Becariami portare defunctum noluerint, ex tunc liceat abbati eiusque fratribus, sine omni contradictione ad domum defuncti ire et cum obsequiis ad monasterium ducere, missam eciam specialem cum omnibus oblationibus, que ad manus abbatis vel suorum fratrum offerentur, abbatis esse iudicarunt, oblationes, que ad manus archipresbiteri vel suorum fratrum, si invitati fuerint et missam in eodem monasterio celebrare devenerint, archipresbiteri esse dixerunt.
    Quam utique sententiam ratam et firmam habentes, eam, sicut in autentico scripto exinde facto continetur, auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus.
    Statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei aliquatenus contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, se noverit incursurum.
    Datum Beneventi, VI Idus Maii.

  •  
    (a) titulo ein Transs.
  •  
    (b) suo
  •  
    (c) defunctorum
  •  
    (d) Beccariam ein Transsumpt, Bechariam Kop.
  •  
    (e) distrincti
  •  
    (f) andere Lesart et.
  •  
    (g) Fehlt in einem Transs
  •  
    (h) ein Transs. Beccariam Kop. Bechariam
  •  
    (i) Kop. wie b

  •  
    1. Petrus Grandaliconi, Bischof von Castello, 1146–c. 1164.
  •  
    2. Gerard Marostica, Bischof von Padua, c. 1169–1213.

Informations

Document

Thomas Girard (CIHAM (UMR 5648)), dans  APOSCRIPTA database

APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 147375 (aposcripta-7002), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/en/aposcripta/notice/147375 (mise à jour : 10/05/2022).