Lothaire, empereur, confirme à l'abbaye de Saint-Claude la restitution des possessions aliénées par le comte Matfried et place l'abbaye sous la protection royale.

l.1 [chrisme] IN NOMINE DOMINI NOSTRI JHESU CHRISTI DEI AETERNI, HLOTHARIUS, DIVINA ORDINANTE PROVIDENTIA IMPERATOR AUGUSTUS. SI ERGA LOCA DIVINIS CULTIBUS MANCIPATA SUBSIDIA CONGRUA
l.2 prestiterimus, beneficia sufficientia a Deo nobis rependi confidimus. Proinde noverit omnium fidelium sanctȩ Dei ȩcclesie ac nostrorum presentium videlicet ac futurorum industria, quia Remigius sancte Lugdunensis ȩcclesie vene-
l.3-rabilis archiepiscopus et abbas monasterii Sancti Eugendi, qui ad presens regere vel gubernare videtur, qui dicitur Condatiscensis locus, ubi ipse beatissimus corpore quiescit, adiens magnificentiam culminis nostri propter rebus ecclesiasticis ejusdem
l.4 monasterii, quas Matfridus comes contra sacerdotalem ordinem vetitum male tractando atque in usus communes vertere temptaret, sed et possessiones, que a religiosis viris ibidem sunt concessa divina inspirante gratia, ita ut in utilitatibus jamdicto
l.5 monasterii perpetualiter manerent, quasi suum jus proprium possideret seseque advocatum fore atque diligenter res monasterii tractari debere ab antecessoribus nostris collatum fuisse asserebat. Quapropter placuit nos de hoc diligenter fideliterque colloqui,
l.6 ulterius non valens ferre clamorem tante multitudinis clericorum vel monachorum, ante presentiam nostram jussimus sisti et vehementer probari veritatem hujus rei. Qua ratione presul libenter amplectens nobis cartas protulit recensendas anteriorum regum vel qua-
l.7-liter a sanctis patribus, videlicet Romano hac Lupicino, honorifice constructum foret, indicavit seu antiquorum actoritatibus vel etiam traditionibus religiosorum virorum exempla, cum quibus palam omnibus devicit. Sed Romane igitur ȩcclesie urbis duas uncias cere
l.8 per cartarum instrumentis singulis annis cognovimus tantum debere. Itaque vero rubore nimio oppressus querelas monasterii prorsus reliquid et quicquid male egerat veniam petiit. Ergo postquam cognovimus hujus rei ordinem, scilicet precipuam libertatem
l.9 gratiam optinere, ut ab antecessoribus nostris constructum, ita et nos gratanti animo confirmamus, ut videlicet monachi ibidem Deo servientes per hanc nostram actoritatem absque cujuspiam potestatis inquietudine divinum peragant officium et pro nostra
l.10 incolumitate domini misericordiam attentius exorare. Et si tales causas adversus hujus congregationis vel suos [surrexerint] aut ortas fuerint, quas in pago absque suo iniquo dispendio recte diffinitas non fuerint, eas usque ante nos omnimodo
l.11 sint suspensas vel reservatas et postea ante nos per legem atque justitiam finitivam accipiant sententiam. Nos itaque contulimus ejusdem monasterii monachis supramemoratis pro mercede anime nostre, ut eas res, quas nunc ipsi monachi
l.12 ad proprios usus possident, sub confirmatione nostri precepti eisdem servis Dei confirmare deberemus, sicuti et fecimus secundum petitionem archipresulis et abbatis videlicet Remigii, ita ut nemo ex his, qui ipsum monasterium ad regendum vel ad gu-
l.13-bernardum perceperint, ullo umquam tempore quicquam ex subterscriptis locis, id est Molingas, Viregium, cellam Dortincum, cellam Borbontia, cellam Salicibus, Cavennas, Vernium, Casnatis, Idris, Lotonna, Remningus, Altriacum,
l.14 Senolcas, Sessiacum, Ambutriacum, Cosiacum, Septiacum, Tapsanacum, Siliniacum, Pisaditium, Dantiacum, Martiniacum, Hagonoscum, Morincum, Castaniacum, Nigromedis, Namtum, Musciacum, Ausinincus,
l.15 Medias, Sigproscum, Ville cellam, Jaidis et quicquid in diversis locis ex beneficia Richardi, Vuarninghi, Ratoldi, Madalulfi, Emmonis eis aditum est, necnon et Cursiacum et Protonacum villas, que ad portam
l.16 deserviunt, Salinas et que sunt circa Salinas, seu et oscellum totum im Provintia et Gotia, subtraere presumat. Hȩc omnia taliter cum suis appenditiis suprascriptis monachis concedimus et auctoritate
l.17 nostra roboramus, ut nullus umquam nec presenti nec futuro tempore eis quicquam subtrahere, minuere vel in beneficium dare adtemptet, sed liceat easdem res cum omni integritate absque alicujus
l.18 impedimento et inquietudine his monachis quiete uti, frui et possidere. Et ut hȩc nostrȩ corroborationis auctoritas pleniorem in Dei nomine optineat vigorem,
l.19 manu propria subter firmavimus et anuli nostri inpressione adsignari jussimus.
l.20 SIGNUM [monogramme] HLOHTARII SERENISSIMI AUGUSTI. [chrisme] RHICMUNDUS NOTARIUS AD VICEM HILDUINI RECOGNOVI.
l.21 [sceau].
l.22 Datum XI kalendas octobris, anno Christo propitio imperii donni Hlotharii pii imperatoris in Italia XXXV et in Francia XV, indicione XI. Actum Dodiniaca Villa. In Dei nomine, feliciter. AMEN.

1

BENOIT (P.), Histoire de l’abbaye et de la terre de de Saint-Claude, 2 vol., Montreuil-sur-Mer, 1890-1892, t. 1, p. 638-639.

SCHIEFFER (Th.), Die Urkunden Lothars I. und Lothars II., Berlin-Zurich, 1966 (MGH Diplomata Karolinorum, 3), p. 300-304, n° 135.