Dijon, AD Côte-d'Or, G 2652

<< < / > >>

Numéro895

Fiabilité de l'actenon suspecté

Genrecharte

Date09/04/1120(fiabilité :texte)

LieuBeaune(lat :apud Belnam)

DiocèseAutun

RégionBourgogne

Supportparchemin

Chirographienon

Sceau sceau pendant perdu

Etat de la traditionoriginal

Hauteur à gauche561   mm

Largeur en bas293   mm

AuteurHumbaud, archevêque  de  LYON

BénéficiaireChapitre  de  NOTRE-DAME  de  BEAUNE

Regeste

Humbaud, archevêque de Lyon, Étienne, évêque d'Autun, Joceran, évêque de Langres, pour mettre fin au litige opposant les chanoines de Notre-Dame de Beaune aux moines de Saint-Étienne, au sujet des droits paroissiaux dans le castrum de Beaune, après avoir rappelé la sentence d'Hugues de Die, archevêque de Lyon, les attribuant en totalité à Notre-Dame, précisent les droits de chacun.

Fac-similé

Texte

l.1 AD NOTICIAM OMNIUM FIDELIUM PRESENTIUM PARITER ET FUTURORUM VOLUMUS PERVENIRE,
l.2 quia cum apud Belnam castrum convenissemus, ego Humbaudus Lugdunensis archiepiscopus, et venerabiles fratres nostri episcopi, Stephanus
l.3 Heduensis, Jocerannus Lingonensis, cum pluribus aliis honorabilibus personis ecclesiarum Lugdunensis, Heduensis, et Lingonensis, controversiam de jure
l.4 parrochiali prenominati castri quȩ inter canonicos sanctȩ Mariȩ et monacos sancti Stepani longo ante tempore multis in
l.5 locis ventilata fuerat, audivimus; et cum utraque pars moderationis nostrȩ dictum se fideliter exsequuturam promisisset, ad
l.6 hunc finem propiciante Deo perduximus. Cum enim certum esset parrochiale jus ejusdem castri cum omni integritate, proprie et legitime
l.7 ad ecclesiam Sanctȩ Mariȩ, per ecclesiam Sancti Baudelii quȩ antiquitus prima parrochialis ecclesia fuit et nunc predictȩ subdita est ecclesiȩ perti-
l.8-nere, sicut tempore bonȩ memoriȩ domni Hugonis predecessoris nostri Lugdunensis archiepiscopi, apostolicȩ sedis legati, in Lugdunensi curia juditio definitum,
l.9 et auctoritatis ejus cyrographo confirmatum est, paci tamen et caritati utriusque ecclesiȩ plenius providere studentes, talem inter
l.10 eas concordiam determinare curavimus. Statuimus namque ut nulla die, nullo tempore, in monasterio Sancti Stephani nisi in festis ejusdem
l.11 martyris parrochialis missa celebretur; sed si forte monacus aliquis matutinalem missam cantare voluerit, nullus eam laicus
l.12 exceptis tribus aut quatuor de propriis famulis ejusdem monasterii si necesse fuerit, audiat. Propter quod etiam interdiximus ne unquam
l.13 in eodem monasterio pulsatione signorum nisi in festis sancti Stephani plebs ad missam vocetur, et ne in eo aliquando signa pul-
l.14-sentur, nisi illis horis et illis de causis quibus ordo monasticus exigit signa pulsari. Prohibuimus quoque ne unquam aliquem in parrochiali
l.15 ecclesia interdictum vel excommunicatum, monachi in eodem monasterio missam scienter audire permutant. Quod si fecerint, postquam
l.16 rationabiliter inde convicti fuerint, statuimus ne in eo vel vivente vel mortuo, vel in bonis ejus quem ita deceperint, aliquid juris ulte-
l.17-rius habeant. Similiter etiam interdiximus, ne liceat monaco ad visitationem alicujus infirmi extra monasterium suum accedere, nisi ab in-
l.18-firmo vocatus fuerit, nec tunc aliter nisi prius parrochialem presbiterum per se vel per legatum suum invitaverit, ut vel secum veniat, vel sibi licenti-
l.19-am accedendi concedat. Cum autem solus vel cum presbitero accesserit, nullatenus nisi permissione presbiteri confessionem infirmi recipiat, nec de
l.20 peccatis ejus judicare, vel communionem ei tribuere quoquomodo presumat, nec eum aliqua spe vana deludat, vel aliquibus blanditiis circumveniat,
l.21 sed si voluerit, simpliciter et fideliter sicut fratrem de pura confessione et vera penitentia commonefaciat. Precepimus quoque ne vel presbiter si-
l.22-ne monaco, vel monacus sine presbitero aliquibus modis infirmum de sepultura sua coherceat, sed simpliciter et fideliter alter alterius uti-
l.23-litatem querat. Quod si infirmus se apud monacos sepeliri preceperit, et mortuus fuerit, a presbitero, sicut decuerit, monachis sepeliendus
l.24 tradatur; et postmodum de his quȩ mortuus ecclesiȩ sanctȩ Mariȩ, vel ecclesiis Sancti Petri et Sancti Martini, ad eam pertinentibus, vel monasterio Sancti Ste-
l.25-phani donaverat, vel donari preceperat, prius vadium, id est XXX denarii, et infra quicquid pro vadio datur, a canonicis accipiatur et postmodum
l.26 quicquid reliquum fuerit, inter canonicos et monacos equaliter dividatur, excepta oblatione missȩ, quȩ pro mortuo nondum sepulto cantatur,
l.27 cum villoso et linteo qui in lecto mortui fuerint, quȩ proprie monacorum sint. Quod si vel infans ante discretionis annos mortuus
l.28 fuerit, vel adultus morte preoccupatus intestatus obierit, ubicumque proximis ejus placuerit, sepeliatur. Sed si apud sanctum Stephanum
l.29 sepultus fuerit, eodem modo quo supra de testato dictum est, bona quȩ pro eo data fuerint, inter canonicos et monacos dividantur. Oblatio-
l.30-nes vero quȩ pro memoria defuncti die dominica et secunda feria usque ad anniversariam diem faciendȩ sunt, in ecclesia parrochiali fiant,
l.31 in qua per sacerdotem defunctus ad memoriam populi revocatur, a quo populus de eo absolvendo, et orationibus Domino commendando admonetur,
l.32 quod per monacos fieri non posset, cum loquendi in ecclesia nullam habeant potestatem. Liceat tamen monachis, si quis eis pro anniversali amici
l.33 sui quicquam largiri voluerit, accipere. Hȩc de his qui apud monasterium sepelientur. Si quis autem testatus vel intestatus, vel a se vel ab ami-
l.34-cis suis alicui parrochialium ecclesiarum ad sepeliendum destinatus fuerit, non liceat monachis quicquam de bonis ab eo vel pro eo datis
l.35 repetere, nisi quod forte sibi noverint destinatum fuisse. Cum igitur sicut supra jamdictum est parrochiale jus totius castri per ecclesiam Sancti Bau-
l.36-delii quȩ antiquitus ejusdem castri prima parrochialis ecclesia fuit, ad canonicos sanctȩ Mariȩ cognoscatur integerrime pertinere, volumus, et
l.37 auctoritate pontificali sanccimus, ut quicquid secundum determinationis nostrȩ concordiam monachi sancti Stephani de beneficio parrochi-
l.38-ali perceperint, a canonicis sanctȩ Mariȩ recognoscant, et inde grati eis et benivoli existant, et determinatam pacem nullo modo viola-
l.39-re presumant. Quod si presumpserint, et secundo tertiove rationabiliter commoniti infra bis quadraginta dies emendare con-
l.40-tempserint, salvo per omnia judicio beatȩ memoriȩ donni Hugonis Lugdunensis archiepiscopi, sedis apostolicȩ legati liceat canonicis
l.41 parrochiam suam in integrum vindicare, et jam non secundum misericordiam sed secundum judicium adversus monacos agere.
l.42 Datum apud Belnam per manum Bernardi Lugdunensis ecclesiȩ diaconi, Vo id. aprilis, indictione tercia de-
l.43-cima, anno ab incarnacione Domini MoCoXXo, pontificatus vero donni Humbaudi Lugdunensis archiepiscopi
l.44 anno secundo.
l.45 [sceau].

Bibliographie

CHEVRIER (Georges), CHAUME (Maurice), Chartes et documents de Saint-Bénigne de Dijon, prieurés et dépendances des origines à 1300, t. 1 : VIe-Xe siècle, Dijon, 1986, p. 230-232, n° 460.

Responsable

Renault

Comment citer cette notice

Acte n°895 dans Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France , Cédric GIRAUD, Jean-Baptiste RENAULT et Benoît-Michel TOCK, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider; éds électronique : Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010. (Telma). En abrégé, citer : « Charte Artem/CMJS n°895»[En ligne] http://www.cn-telma.fr/originaux/charte895/. Date de mise à jour : 25/11/14.