Dijon, AD Côte-d'Or, 1 H 13

<< < / > >>

Numéro823

Fiabilité de l'actenon suspecté

Genrenotice

Date17/03/1066(fiabilité :texte)

LieuBèze(lat :Besu?)

DiocèseLangres

RégionBourgogne

Supportparchemin

Chirographienon

Sceau sceau pendant perdu

Etat de la traditionoriginal

Hauteur à gauche476   mm

Hauteur à droite466   mm

Largeur en haut320   mm

Largeur en bas318   mm

AuteurRenard, évêque  de  LANGRES

BénéficiaireAbbaye  de  SAINT-BENIGNE  de  DIJON

Regeste

Renard-Hugues, évêque de Langres, rétablit Saint-Bénigne dans ses droits, suite à l'infraction commise à l'égard du banvin par Constance Rufin, l'un des serviteurs de Robert Ier, duc de Bourgogne.

Fac-similé

Texte

l.1 QUOTIENS AECCLESIAE SANCTAE PROVENIT TRIUMPHUS, APICIBUS EST DESCRI-
l.2-bendus, quatinus in laude Christi qui caput illius fore dinoscitur plebs Christiana soliditatis fir-
l.3-mamento vigeat, et ad ejus famulatum excitata devotior convalescat. Ideo cunctorum fidelium
l.4 notitiȩ prȩsentium atque futurorum litteris pandere decernimus, quod Divionensis abbatia quȩ est
l.5 secus Divionense castrum in honore precipui martyris Christi BENIGNI constructa privilegiis
l.6 Romanorum pontificum prȩceptisque regum Franciȩ, intervenientibus sacrȩ matris ȩcclesiȩ Lingonensis
l.7 prȩsulibus ab omni dominatione alicujus perpetualiter effecta sit libera, bannumque et districtum
l.8 a torrente Susione qui utrumque burgum dividit perpetuo apostolica necnon imperiali atque regali
l.9 munificentia et largitione possideat, ita ut qui auferre ab eodem burgo vel claustro aliquid
l.10 violenter excepto abbate vel monachis ejusdem loci prȩsumpserit, vel qui infregerit, vel cum vio-
l.11-lentia hospitatus fuerit, auctoritate Sancti PETRI cunctorumque Romanorum pontificum, Lingonensium
l.12 quoque atque totius Galliȩ episcoporum anathematis vindicta multatus, excommunicationi perpetuȩ damnabiliter
l.13 subjaceat. Quapropter quid acciderit tempore Rotberti ducis Burgundiȩ litteris tradere decrevimus,
l.14 ut cunctis prȩsentibus ac venturis hȩc ratio innotescat, quod a calumniatoribus hujusmodi confirmationis sedi-
l.15-tio exorta, tali sit contradictione convicta. Quidam igitur Constantius cognomento Rufinus ex servientibus ducis
l.16 prȩdicti in atrio Sancti JOHANNIS ȩdificata domo commanens, statutum bannum Sancti BENIGNI in vini venditione infregit,
l.17 atque suum vinum vendere coepit. Quȩ causa ad aures ministrorum jamdicti Sancti pervolans, prohibita ab eis est, ne fieret.
l.18 Quam prohibitionem graviter ferens, cum quibusdam convocans collegium in atrio atque terra Sancti contra homines
l.19 ipsius seditionem commovit, in qua illis pugnantibus, istis sese defendendo resistentibus aliqui interierunt
l.20 ex utraque parte, plures vero vulnerati fuerunt. De qua causa prȩfatus dux convocans abbatem ejusdem
l.21 loci nomine ADALBERONEM coepit ab eo exigere hujus causȩ emendationem; quam nullo modo facere voluit,
l.22 potius velle se dicens abbatiam deserere, quam Sancti rectitudinem evertere. Quod dictum facto comprobans,
l.23 monachos ejusdem coenobii in consimili voto perstantes in multa afflictione relinquens prȩsulem Sanctȩ Lingonensis
l.24 ȩcclesiȩ expetiit; a quo cognoscens venerandus prȩsul, nomine RAINARDUS, cognomento HUGO quod
l.25 actum erat vehementer indoluit, et dato die ac loco in coenobio sanctorum apostolorum PETRI et PAULI, supra fontem
l.26 Besuȩ convocato HUGONE Vesonticensi archiepiscopo et AGANONE Heduorum antistite atque VUILLELMO
l.27 comite, magnaque procerum ac nobilium virorum multitudine, coram cunctis privilegia atque precepta lucide per-
l.28-oravit, emendationemque ex banno et ex fractura atriorum, necnon ex hominum sanguine factȩque seditionis, sed et
l.29 de priore quem violenter exire de suo monasterio compulit propria manu in manu ejusdem prȩsulis posuit.
l.30 Quam suscipiens idem pontifex jus proprium Sancto auctoritate suȩ demonstrationis corroboratum restituit. Quod
l.31 factum ipse dux suo ore confirmavit, et prȩdictam abbatiam liberam ac quietam ab omni dominatione alicujus existere
l.32 laudavit, quemadmodum trium meliorum antecessorum suorum temporibus extitit, presente Heinrico ipsius filio, qui hujusmodi
l.33 placitum ex utraque parte deportavit, et hoc fieri vidit, audivit, atque laudavit. Testes hi sunt, quorum hȩc sunt nomina
l.34 aeclesiȩ Lingonensis: Herlegius, Rotgerius, Girardus archidiaconi; Vuarnerius archidiaconus et abbas Sancti Stephani;
l.35 Crysopolitanȩ sedis Hugo archiepiscopus; Gotefridus decanus ejus; Heduensis ȩcclesiȩ Agano episcopus; Siguinus prepositus ejus; Vualterius
l.36 de Monte Scotico; Landricus Heduensis ȩcclesiȩ archidiaconus; abbates vero: Oddo Flaviniacensis et Helmuinus Sancti Sequani; laici autem:
l.37 Girardus Fontis Vennȩ; Humbertus frater ejus; Oddo de Monte Salvio; Aldo de Tile Castro; Hugo de Calvomonte; Rainerius de Notgen-
l.38-niaco. Actum Besuȩ feria VI, ebdomada IIXL, anno ab incarnatione Domini MLXVI, indictione IIII, epacta [XXII], regnante Philippo rege Francorum, anno VIImo regni ejus.
l.39 [sceau].

Bibliographie

CHEVRIER (Georges), CHAUME (Maurice), Chartes et documents de Saint-Bénigne de Dijon, prieurés et dépendances des origines à 1300, t. 1 : VIe-Xe siècle, Dijon, 1986, p. 122-125, n° 344.

CHASSEL (J.-L.), L'essor du sceau, in Bibliothèque de l’Ecole des Chartes, 155 (1997), p. 221-234. , p. 223.

Responsable

Renault

Comment citer cette notice

Acte n°823 dans Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France , Cédric GIRAUD, Jean-Baptiste RENAULT et Benoît-Michel TOCK, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider; éds électronique : Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010. (Telma). En abrégé, citer : « Charte Artem/CMJS n°823»[En ligne] http://www.cn-telma.fr/originaux/charte823/. Date de mise à jour : 25/11/14.