Raimond Arnaud, de concert avec Geoffroi et son frère Bernard, donne à Saint-Pierre de Moissac sa part de l'église saint Etienne de Lizac et les droits qui s'y rattachent; offrandes, droit de sépulture, prémices et les trois quart de la dîme sur la viande, le lin et la laine, et fonde un anniversaire dans l'église de Lizac pour l'abbé Anquetil.

l.1 [chrisme] CUM DEUS OMNIPOTENS, ȨQUISSIMUS OMNIUM CREATURARUM BENIGNISSIMUSQUE DISPOSITOR, PER SACRARUM SERIEM SCRIPTURARUM, TAM VETERIS QUAM ETIAM NOVI TESTAMENTI, AD PROMERENDA VITȨ ETERNAE PREMIA, UNUMQUEMQUE HOMINEM
l.2 de rebus propriis ab ipso videlicet Deo sibi collatis eidem creatori suo ejusque fidelibus voluntariam conferre oblationem pro redimendis preciput peccatis, dicente scriptura, redemptio viri propriȩ divitiȩ ejus constat profecto quia illi merito ȩternis trudentur incendiis, qui non solum sua non tribuunt
l.3 Christo temporalia, verum insuper, ausu nefario, sponsam ipsius Jhesu Christi, sanctam scilicet aecclesiam, jure illicito retinere ac per partes scindere non verentur. Quod supplicium quamque dampnationem ego Raimundus Arnaldi pertimescens, relinquo sive cedo Deo et sanctis apostolis ejus, Petro et Paulo, in monasterio Moysiaco illam partem meam
l.4 de illa aecclesia, quȩ est fundata in honore sancti Stephani prothomartiris in villa quȩ vocatur Lizagus, quam hucusque male detinui. Quicquid in ea visus sum habere vel possidere, totum et ab integro dono Deo et sancto Petro pro peccatis meis omniumque parentum meorum, unacum consilio uxoris meȩ Huga, amicorumque meorum,
l.5 et hoc absque ulla retentatione vel malo ingenio, ita ut ab hodierno die et deincebs nullus ex parentibus vel propinquis meis habeat juste vel injuste potestatem auferendi vel contrapellandi eandem aecclesiam sive quȩ ad ipsam ex mea parte pertinere videntur, sed semper sit in dominio beati Petri
l.6 in perpetuum. Sed et ego Gauzfredus et Bernardus, frater meus, simili modo quicquid haereditatis sive possessionis in hac ipsa ȩcclesia habere videbamur, eadem devotione reddimus vel dimittimus in predicto monasterio totum omnino perpetualiter habendum. Est autem haec nostra predictȩ ecclesiae pars, quam
l.7 totam dimittimus, omnis oblatio et cimiterium et primitiae omnes et tres partes decimi, scilicet de carnali et lino et lana. Ita, sicut supradictum est, nos omnes, scilicet Raimundus Arnaldi et Gauzfredus et Bernardus, totum hoc Deo et beato Petro de Moysiaco cedimus, reddimus sive garpimus sub hac
l.8 utique interminatione ut, si nos, quod absit, aut aliquis ex parentibus nostris vel certe ex propinquis hanc nostram donationem sive guarpitionem infringere vel qualicumque modo convellere voluerit, in primis iram Dei incurrat, deinde omnium sacrilegorum debitas pro commissis poenas, nisi
l.9 digne emendaverit, perpetuo luat. Hoc autem totum factum est, sicut supradictum est, in manu domni Ansquitinii abbatis et Bernardi prioris, simulque Bernardi cellararii, cognomento quondam Aldebaldi. Quam garpitionis donationem etiam super sacratissimum altare beati Petri
l.10 propriis manibus firmavimus et firmandam per hanc scripturam rogavimus necnon presentia subjectorum testium auctoritate roboravimus. Signum Bernardi prioris. Signum Bernardi cellararii. Signum Raimundi Guillelmi. Isti sunt testes ex parte Raimundi Arnaldi.
l.11 De parte vero Gauzfredi et Bernardi, fratris ejus, sunt hii: Antonius monachus, Willelmus Oddo de Villa Caslana et Hugo de Falgairac et Benardus Cartator et Durannus de Sancto Salvatore et Pontius Bonetus et alii quam plurimi.
l.12 Inserendum sane mentibus omnium pie hanc paginam legentium diligenterque memoriȩ commendandum ac sine oblivione perpetuo tenendum, post obitum videlicet memorati domni Ansquitinii abbatis, pro ipso fieri annuatim festive anniversarium ex predictȩ ȩcclesiȩ
l.13 possessione, eo quod ipse liberaliter omnia contulit quicquid necessarium videbatur in illius captivȩ ȩcclesiȩ diu desiderata liberatione.
l.14 Acta sunt autem hec in mense januario, sub die feria quarta, sancte Romane aecclesie domno Paschali papa presidente, Francorum vero regnum tenente Ludovicho temporaliter ac domino Deo nostro, regi regum et Deo deorum, universum orbem regente perpetualiter, sub sub presignatione etiam annorum Domini, qui est utique, ab incarnatione Domini milesimo centesimo decimo, epacta VIIII, concurrens V, luna XX.

La date (l. 14) se trouve au verso de l'acte.