Chilpéric II, roi des Francs, ordonne à Friulfus de céder à l'abbaye de Saint-Denis la moitié d'un domaine situé à Bezu-la-Forêt.

l.1 [chrisme] [notes_tironiennes] Chilperichus, rex Francorum, v. inlt.
l.2 Cum in nostra vel procerum nostrorum presenciae, Conpendio, in palacio nostro, homo alicus, nomine Friulfus, venerabeli viro Martino,
l.3 preposito de baselica peculiaris patronis nostri Sancte Dionisii, interpelavit dum dicerit eu quod porcione sua, de parte socero suo Edrone, quondam,
l.4 in loco noncopante Superiore Bacivo, ad eo ligebus pervenire deburat, ei malo ordine contradicerit vel post se retenirit. Qui ipsae
l.5 Martinus dedit in respunsis quod estromentum habibat, quaem filius superescripto Edrone, quondam, nomine Eodo, venerabili viro Chrodcha-
l.6-rio, monaco Sancti Dionisii, vindedissit. Et ipsa vindicione in presente ostendedit relegenda. Relicta ipsa vindicione, sed dum inter se inten-
l.7-derint, sic a procerebus nostris fuit inventum, ut illa medietate de ipsa porcione in jamdicto loco Superiore Bacio jamdictus
l.8 Martinus ad parte ipsius sancti Dionisii habire dibiad. Proinde nos taliter, unacum nostris procerebus, constetit decrivissae ut, dum
l.9 inluster vir Vuarno, comis palati nostri, testemoniavit, fuit judecatum, quod ac causa sit acta vel inquesita fuissit denuscetur,
l.10 jobimmus ut memoratus Martinus ipsa medietate de jamdicta porcione in ipso Superiore Bacio, quicquid ad ipsa medietatem
l.11 aspicere vedittur, unacum terris, domebus, edeficiis, acolabus, mancipiis, campis, silvis, pratis, pascuis, aquis aquarumve decursebus adjae-
l.12-cenciis, apendiciis ad se pertenentis, pecuniis, presidiis, farinariis, gregis cum pasthorebus, omnia et ex omnebus rem exquesita,
l.13 illa medietate ad integrum, inspecta vel estante eorum estromenta, absque repeticione superscripto Friulfo vel heridis suos, ad
l.14 parte sancti Dionisii omne tempure habiant evindecata adque elidiata et sit inter ipso Friulfo suisque heridebus vel agentis
l.15 domni Dionisii omni tempure subita causacio. Et, dum ipse Martinus in causa ipsius baselicae Domni Dionisii contra ipso Fri-
l.16-ulfo tam illa fructa de illa alia medietate quam et illa, fide facta per vuadio suo, in presente visus fuit transsolsissae, jobimmus
l.17 ut omne tempure tam ipse Martinus vel pars domni Dionisii, absque repeticione ipsius Friulfo vel heridis suos, de ipsa fide facta vel ipsa fruc-
l.18-ta ducti et secure valiant resedire.
l.19 [chrisme] Ermedramnus, recogn[ovit] [ruche_notes_tironiennes].
l.20 [sceau] [benevalete].
l.21 Datum, qod ficit minsis marcius, dies VII, anno I rigni nostri, Conpendio. In Dei nomine, feliciter.

1

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 14, p. 66-67, n° 590 (fac-similé, p. 67).

KÖLZER (Theo), Die Urkunden der Merowinger, Hannovre, 2001, 2 vol. (MGH. Diplomata regum Francorum e stirpe merovingica), t. 1, p. 415-416, n° 167.