Gilon de Sully, seigneur des Aix d'Angilhon, donne les églises de Saint-Pierre et de Saint-Julien de Crésancy au chapitre Saint-Ursin de Bourges.

l.1 Quoniam domini est terra et plenitudo ejus igitur necesse est cunctis fidelibus, maximeque terrarum principibus
l.2 ut ex his quȩ a Deo possident servitoribus Dei tantum tribuant quatinus in ȩternam hereditatem portionem
l.3 accipiant. Quapropter ego Gilo Aiacensis castri dominus, ut Deus omnipotens sit mihi clemens et pius,
l.4 do Deo et sancto primo archipresuli Biturigensium URSINO ȩcclesias duas in villa quȩ dicitur Crisintiaco,
l.5 quarum prima fundata est in honore sancti Petri apostoli, alia vero in honore sancti Juliani martiris, omnes
l.6 offerendas istarum ȩcclesiarum, et totam sepulturam, et cereum paschalem, et panes de rogationibus, domus
l.7 presbitorum, et areas ad ipsas domos pertinentes, et totum feodum presbiterale, et quicquid ad sanctuarium pertinet.
l.8 Do etiam duos clausos vinearum quos habebam in eandem villa [c]um decimis ipsorum. Et si aliquis de rebus istarum
l.9 ȩcclesiarum de me aliquid tenens, sancto URSINO atque canonicis dederit, libentissime concedo. Hanc quoque
l.10 donationem facio pro anima patris mei et matris meȩ, et pro mea anima, et omnium parentum meorum.
l.11 Normandus quoque de Vavera, et uxor ejus et omnes infantes ejus hanc donationem concedunt, Bejardis
l.12 quoque soror Normandi, et Gimo filius ejus istud annuunt. Bernardus quoque
l.13 vicarius nepos Gilonis habebat in ipsis ȩcclesiis duas partes sepulturȩ, et duas partes quinque festivitatum,
l.14 et duas partes cerei paschalis, et duas partes panibus rogationum, quȩ omnia ipse et infantes ejus sancto URSINO
l.15 atque canonicis dederunt, et canonici pro ista concessione Bernardo et infantibus ejus trecentos solidos dederunt.
l.16 Domnus Gilo habuit pro hoc dono unam prebendam in ecclesia sancti Ursini quam dedit Simoni fratri Umberti cementarii. Postea vero
l.17 quia discessit male a Biturigensibus, quodam anno accepit fructum vinearum, imponens Giraudo presbitero quod preoccupaverat
l.18 terram suam, et ideo accepit ab eo decem libras, ex quibus omnibus postremo cognoscens culpam suam, indulgentiam a canonicis
l.19 quesivit, seque reum esse proclamavit, et quicquid infra clausuram erat, tum Deo et sancto Ursino concessit. Ex hoc placito
l.20 Umbertus Bertuinus XX solidos habuit, et quicquid requirebat totu dimisit. Supradicta vero Bejardis et filii ejus
l.21 pro hoc dono octo libras habuerunt. Huic primo dono interfuerunt isti: Aimo de Carroth,
l.22 Godefridus de Blancafort, Normandus de Vavera, Briennius de Sancto Brictio, Acardus Belet, Gaufridus
l.23 filius Iterii, Umbertus cementarius, et multi alii. Ex canonicis fuerunt isti: Giraudus Pelavicinum,
l.24 Araudus et Josbertus frater ejus, Seguinus nepos eorum, Frennaldus, Bonitus presbiter, Aimericus, Giraudus,
l.25 de Cresintiaco, Giraudus Ansaldus, Petrus Sado, Petrus Nutritor, et multi alii.
l.26 Fuit autem factum hoc donum primum in capitulum et positum super altare beati URSINI III kalendas novembris,
l.27 regnante PHILIPPO rege annos XXV, Richardo pontificium Bitu[ri]gensium feliciter gubernante.
l.28 Quicumque autem hanc donationem fecerunt et firmaverunt centuplum accipiant et vitam eternam possideant.
l.29 Et quicumque ex hoc dono aliquid infringere voluerint, pereant in eternum, et sit habitatio eorum
l.30 cum diabolo et sociis ejus.