Le comte Ebrochardus et Amaldrude, son épouse, donnent à l'abbaye de Murbach des églises situées à Pfetterhouse.

l.1 [chrisme] Dum [fragilitas] humani generis pertimiscit ultimum vite [...] temporis subetania transponitione ventura, oportit christianum
l.2 cottidie in augmentatione boni operis crescere, et dum in suo jure potestate consistit, preparet sibi viam salutis, per quam
l.3 ad aeternam beatitudinem valeat pervenire. Ideoque ego, in Dei nomen, Ebrochardus comis et conjux mea Hemeltrudis,
l.4 pro remedium animae nostre et remissione peccatorum nostrorum, ut veniam in futurum consequi mereamur,
l.5 cidemus a die presente cessumque in perpetuum esse volumus, atque de jure nostro in jure et dominatione
l.6 monastyrii qui vocatur Vivarius sive Maurobaccus, in honore sancti Petri et sancte Mariae vel sancti Leudigarii citerorum-
l.7-que sanctorum, in pago Alsacinse, quem ego, opitulante domino, a novo construxi et ipso protegente [inantia] a me cuppio
l.8 esse facturum, ubi venerabilis vir Romanus abba, cum peregrinis monachis suis, quem dominus de diversis provinciis
l.9 quo adunavit, preesse videtur, basilicas in honore sanctȩ Mariȩ et sancti Desiderii seu sancti Andocii, in loco nuncupante
l.10 Petrosa, quem ex alode in porcione contra Germano meo Leudefrido duce accipimus, situm in pago Alsacin-
l.11-se, totum et ad integrum quicquid ad presens ibidem possidere videor, aut mihi legibus redebitur, cum omne
l.12 supraposito, domibus, mancipiis, accolabus, peculiis utriusque sexu, terris, silvis, pratis, pascuis, aquis, aquarum-
l.13-ve decursibus, a die presente ad prefato monastyrio tradedimus ad possedendum, ut ab ac die habendi, posse-
l.14-dendi vel quicquid exinde pro oportunitate ipsius monastyrii jam superius nominati rectores eligerint faciendi, in omnibus
l.15 liberum perfruantur arbitrium. Licet in cessionis poenam adnecti non sit necesse, sed nobis pro omni firmitate placuit inseren-
l.16-dum. Si quis vero, quod futurum esse non credimus, si nos ipsi, quod absit, aut aliquis de heredibus vel proheredibus nostris,
l.17 vel quislibet opposita persona, calleditate commotus aut cupiditate preventus, ullumquam tempore contra pre-
l.18-sentem epistolam cessionis nostre, quam nos devota mente fieri decrevimus, venire aut aliquid repetire presumpserit, [in
l.19 primitus] iram Dei omnipotentis et omnium sanctorum et angelorum ejus offensione vel ecclesiae catholicae ex conmunione
l.20 damnandum se pertimiscat, et insuper judicantes principibus inferat partibus ipsius monastyrii alio tantum quantum
l.21 ipsas res emelioratas valuerint et partibus fisci multa coactus exsolvat, et quod repetit
l.22 non vindecit; et haec epistola firma permaneat stibulacione subnixa. Actum Monta-
l.23-niaco vico, publice, anno XI regnante Theuderico rege, kalendas febroarias.
l.24 [chrisme] Ebrochardus comis hanc donacione a me facta fieri jussi et [subscripsi] [ruche].
l.25 Signum [croix] Marchrado. Signum [croix] Biccone. Signum [croix] Gundofrido.
l.26 Signum [croix] Hermenaldo. Signum [croix] Raganberto. Signum [croix] Childi.
l.27 IN DEI NOMEN AUDOINUS HACSI INDIGNUS PRESBYTER [subscripsi] [ruche].
l.28 Ego Rodacarus pro testimonio [subscripsi] [ruche]. Ego Jochannis lector hanc donationem scripsi
l.29 et [subscripsi] [ruche] [Johannis, Johannis].

1

SCHÖPFLIN (D.), Alsatia aevi Merovingici Carolingici Saxonici Salici Suevici diplomatica, 2 vol., Mannheim, 1772, t. 1, p. 14, n° 12 (fac-similé pl. 13).

LEVILLAIN (L.), Charte du comte Eberhard, in Bibliothèque de l'Ecole des Chartes, 1938, p. 37-40 (fac-similé p. 40-41), p. 37-40 (fac-similé p. 40-41).

BRUCKNER (Albert), Regesta Alsatiae aevi merovingici et karolini, 496-918, t. 1 : Quellenband, Strasbourg-Zurich, 1949, t. 1, p. 62-63, n° 122.

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 19, p. 2-4, n° 670 (fac-similé p. 4).