Paris, AN, K 9 n° 7

<< < / > >>

Numéro2983

Fiabilité de l'actenon suspecté

Genrenotice

Date830(fiabilité :étude diplomatique)

Lieunon identifié

DiocèseParis

RégionIle-de-France

Supportparchemin

Chirographienon

Sceau non scellé

Etat de la traditioncopie figurée

Hauteur à gauche509   mm

Largeur en bas329   mm

AuteurConcile  de  SAINT-DENIS

BénéficiaireAbbaye  de  SAINT-DENIS

Regeste

Les évêques des provinces de Sens et de Reims réunis en concile approuvent la décision par laquelle Louis le Pieux confirmait la vie monastique et la réintégration des moines fugitifs.

Texte

l.1 [...?...]tia prudentium virorum in melius excrescit, ita incuria plerumque decrescit, faciliusque in ea virtutes plantantur, et difficilius vitia eradicantur, Domino dicente per p[...?...
l.2 ...?...]ia, ut evellas et destruas, disperdas et dissipes et aedifices et plantes. Ecce duo ultima in aedificatione virtutum, quattuor vero prima in evulsione ponuntur vitiorum [...?...
l.3 ...?...] quam virtutes ut dictum est, possunt plantari. Qualiter autem christianissimus ac religiosissimus Deoque plenus princeps Hludovuicus, invictissimus Augustus, ecclesiam [...?...
l.4 ...?...]endam tuendamque commissam, postquam Deo disponente regnum paternum suscepit, semper ad meliora provehere, et ab ea quicquid noxium erat eradicare atque ju[...?...
l.5 ...?...]tus rei evidentibus indiciis prodit. Quapropter sȩpissime successores apostolorum Domini, cujus id officium esse noverat admonuit, seque ex principali auctoritate adv[...?...
l.6 ...?...]e exsequendam exhibuit; ut quicquid in sua persona aut in ordinibus ecclesiasticis emendatione [dignum] invenirent, pastorali auctoritate, et principali admin[...?...
l.7 ...?...]s neglegentia et personarum acceptione incunctanter corrigerent, et ad statum rectitudinis [revocarent]. Verum cum ejus pia admonitione suaque pastorali auct[...?...
l.8 ...?...] ordinibus sacris, et his quae emendatione digna videbantur tractarent; inter cetera vi[sum est ut monasteri]um preclarissimi et eximii martyris beati Dyonisii [...?...
l.9 ...?...] dicatum, et a regibus Francorum progenitoribusque ejusdem gloriosissimi imperatoris amplissimis rebus [ditatum, ut in eo monasti]cus ordo religiose Deo deserviret, magna emandati [...?...
l.10 ...?...] idem ordo ad multorum discrimen nulla necessitate prepediente, nullius rei inopia obsistente [penitus] avulsus erat. Quam causam tam per se, quam per venerabilem p[...?...
l.11 ...?...]erii religiosum abbatem sacrique palatii conspicuum archicapellanum, et non solum ejusdem monasterii strenuam prelationem, sed etiam totius ecclesiae istius imperii [...?...
l.12 ...?...]incipem gerentem memorati piissimi Deoque amabilis principis auribus intimaverunt, quatenus eorum auctoritate suaque piissima imperiali potestate cor[...?...
l.13 ...?...]rum saluberrima admonitione commonitus, et ejusdem venerabilis abbatis Hilduini humillimis precibus pulsatus, idem negotium gratanter benigneque suscipiens [...?...
l.14 ...?...]rens ne tanti ordinis conlapsio suae salutis quoquomodo fieret damnatio; ad eosdem presules ecclesiarum idem referri censuit negotium, ut eorum judicio quibus [...?...
l.15 ...?...]periali auctoritate idem ordo in eodem absque retractatione, restitueretur loco. Venientes ergo Haldricus metropolita Senonicus cum suffraganeis suis [...?...
l.16 ...?...]rum cum suffraganeis suis, ad memoratum monasterium habito conventum primum quod idem monasterium ordini monastico constructum, dedicatum, et rebus ditatum [...?...
l.17 ...?...] sceptra imperialia isdem suscepit princeps, et ejusdem Hilduini abbatis praelationem ibidem utcumque viguerit, manifestis indiciis cunctis palam factum est. Dein[...?...
l.18 ...?...]s qui in eodem loco regularem promissionem fecerant; quidam qui eamdem promissionem fecerant, desertores ejusdem propositii effecti; rebus humanis jan[...?...
l.19 ...?...]no animi ferri potuit merore. Quidam etiam non eandem professionem se fecisse mentiti sunt, sed testibus patenter convicti, pro sua contumacia cano[...?...
l.20 ...?...]n vero, immo maxima pars, qui actenus in apostasiam prolapsi fuerant, coram venientes, soloque se prostantes, confessi sunt eandem professionem in[...?...
l.21 ...?...] misereri et a Domino veniam pro tanto admisso dari humiliter flagitavere, qua confessione facta, cucullis sui propositi coram coetu episcoporum et cete[...?...
l.22 ...?...]us cleri nobiliumque virorum non modica circumadsistente turba se induerunt. Ob memoriam vero et stabilitatem hujus ordinis, et ne deinceps passim ad q[...?...
l.23 ...?...]oco modernis futurisque temporibus qualibet occasione evelleretur, tam piissimi principis devotissimum factam a tam religiosis tanteque auctorita[...?...
l.24 ...?...] religiosi viri scriptis non ab re decreverunt roborari. Idem porro fratres prolapsionis suae diuturnam calamitatem gementes, futurumque scandalum sua [...?...
l.25 ...?...]vando sicuti sibi aliisque jam in eodem loco contigerat, ab eodem diabolico instinctu propulsarentur proposito, polliciti sunt ultro se eandem professionem [...?...
l.26 ...?...] ob monimentum facti breviculis regulariter adnotari. His ita praemissis visum est eisdem venerabilibus viris ut super hoc negotio duae conscripti [...?...
l.27 ...?...]rum altera in archivo memorati monasterii, altera vero in archivo ob memoriam et stabilitatem facti servaretur palatino: ut his perspectis pacem suae eccl[...?...
l.28 ...?...] domni imperatoris Hludovuici suaeque conjugis et prolis eorumque salutem, quorum post tantum lapsum reparatio facta est; necnon et eorum per quos Deo annue[n...?...
l.29 ...?...]l et eorum informationem qui post ad monasticum ordinem Deo inspirante ad eundem confluxerint locum, remota omni simulatione semper in eodem mon[...?...
l.30 ...?...]eat et felicibus successibus Deo opem ferente polleat.
l.31 [...?...] qui interfuerunt, et hoc factum subter firmaverunt.
l.32 [Aldrivus metropolitanae ecclesiae] Senonicae archiepiscopus subscripsi.
l.33 [croix] INCHADUS PARISIACENSIS ECCLESIAE EPISCOPUS INTERFUI: ET QUIA OB AMISSIONEM LUMINUM SCRI-
l.34-BERE NEQUIVI MANU PROPRIA SIGNO CRUCIS SUBTER FIRMAVI [croix]. [colonne1] [notes_tironiennes] [...?...] SUBSCRIPSI. [...?...] INDIGNUS EPISCOPUS SUBSCRIPSI. [...?...]SIS INDIGNUS EPISCOPUS SUBSCRIPSI.

Bibliographie

MABILLON (Dom Jean), De re diplomatica libri VI, 2e éd, Paris, 1709, t. 2, p. 518-519, n° 74.

TARDIF (Jules), Monuments historiques - Paris, 1866, (Archives de l'Empire. Inventaires et documents), p. 89, n° 125.

Responsable

M.-J. Gasse

Comment citer cette notice

Acte n°2983 dans Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France , Cédric GIRAUD, Jean-Baptiste RENAULT et Benoît-Michel TOCK, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider; éds électronique : Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010. (Telma). En abrégé, citer : « Charte Artem/CMJS n°2983»[En ligne] http://www.cn-telma.fr/originaux/charte2983/. Date de mise à jour : 29/03/12.