Robert, évêque de Metz, rend à l'abbaye Saint-Arnoul de Metz la chapelle de Remilly.

l.1 IN NOMINE DOMINI DEI AETERNI ET SALVATORIS NOSTRI JHESU CHRISTI, RUODPERTUS, HUMILIS SANCTAE METTENSIS AECCLESIAE EPISCOPUS. SI CIRCA LOCA DEO DICATA PASTORIS CURA
l.2 magna debet invigilare sollertia nec aule dominici gregis illi collatae paternarum legum detrimentum patiantur nihilominus erga sibi subditos et spiritali simul et corporali insudare
l.3 oportet negotio ne Deo militantibus ulla dominari videatur inopia. Ergo noverit omnium sanctae Dei aecclesiae fidelium presentium videlicet et futurorum industria qualiter kanonici
l.4 beatissimi Arnulfi confessoris Christi in suburbio Mettensi degentes, domni senioris nostri serenissimi imperatoris Karoli adierunt clementiam, precepta pre manibus deferentes regalia,
l.5 quibus ea, quae ad victum et substantiam eorum pertinebant, erant corroborata et arbitrio antecessorum nostrorum pontificum forent sublata. Cujus rei causam ob amorem Dei
l.6 et fratrum proclamationem pietatis studio gloriosus Caesar libenter excepit et in notitia suorum procerum detulit; nobis etiam majestatis suae jussione precepit ad prefatum restituere
l.7 coenobium, et quod pater suus quondam domnus Hludoicus rex ad stipendia fratrum inibi Deo militantium pro remedio animae contulit, per omnia restaurari jussit. Nos etiam juxta
l.8 imperialis dignitatis preceptum necnon et antiquum patris sui domni Hludoici regis privilegium, auctoritate pontificatus nostri ad prefatum restituimus coenobium et ad substantiam fratrum
l.9 inibi degentium quicquid et ad nostrum indominicatum per nostros seu fideles fuerat distributum, [videlicet ecclesiam] illam in honore sancti Martini in villa Rumiliaco sitam, cum omnibus suis appenditiis,
l.10 et villam Navis ad Vuinaticum, sicut in precepto regio continetur, cum omni decimatione et integritate totius abbatiae. Quia ergo et raegiae potestatis preceptum poenes se habere
l.11 noscuntur, salubre nobis visum est nostrae etiam auctoritatis ut habeant exemplar. Ideoque p[er hanc] testamenti paginam scribi jussimus, et man[u pro]pria subter firmavimus, et
l.12 manibus kanonicorum simul et nobilium laicorum roborari fecimus.
l.13 [monogramme] METTENSIS ACLESIAE INDIGNUS AEPISCOPUS SUBSCRIPSIT [signum]. [colonne1] Guntbertus primicerius et archidiaconus. Heverus abba et archidiaconus. Lantfridus abba et archidiaconus. Adalvuida abba et archidiaconus. Herigaudus abba. Heinardus abba. Vualafridus abba. [colonne2] Meinardus presbiter. Gundelaicus presbiter. Garemanus presbiter. Otcarius presbiter. Ratramnus presbiter. Vuerdingus presbiter. Donatus presbiter. [colonne3] Baldingus diaconus. Adelgarius diaconus. Andreas diaconus. Remigius diaconus. Rotlandus diaconus. Ermenaldus diaconus. Lodvicus diaconus. [colonne4] Adelardus subdiaconus. Hugo subdiaconus. Tetboldus subdiaconus. Ercomarus subdiaconus. Tedricus subdiaconus. Ibinus subdiaconus. Gerboldus subdiaconus. [colonne5] Odacher. Hunargus. Vuinardus. Regimboldus. Albricus. Magimfridus. Liederus. [colonne6] Queldo. Udricus. Manno. Adoardus. Amalricus. Guntbertus. Gundicho. [colonne7] Vualtarius. Erpaldus. Alsardus. Alerungus. Ado. Turingus. Gauzsaldus.
l.14 EGO RUOTLANDUS CANCELLARIUS ATQUE NOTARIUS SCRIPSI ET SUBSCRIPSI [ruche_notes_tironiennes].

Histoire de Metz, par les religieux bénédictins de la Congrégation de Saint-Vanne, 6 vol., Metz, 1775, t. 3, Pr, p. 46.

STUDER (Raymond), Catalogue des documents des Archives de la Moselle antérieures à 1101, in Annuaire de la Société d'histoire et d'archéologie de la Lorraine, 1923, p. 123-141, p. 127, n° 33.

KEHR (P.), Die Urkunden Karls III., Berlin, 1937 (MGH Diplomata regum Germaniae e stirpe Karolinorum, 2), p. 219-220, n° 137a.