Hugues, prévôt de Blois, jugé à la cour du comte Étienne, doit abandonner ses prétentions sur la terre de Rhodon.

l.1 Notum sit omnibus, quod Hugo prepositus Blesensis calumniabatur nobis terram de Rosdonio. Cumque ad
l.2 placitum constitutum Blesis in curiam comitis Stephani pariter venissent ipse Hugo et
l.3 domnus Bernardus abbas Majoris monasterii cum quibusdam aliis fratribus nostris, audita illius calumnia,
l.4 respondit domnus abbas nos per multorum annorum curricula illam terram tenuisse sine sua et alicujus calumnia
l.5 et sine aliquo clamore quem ad ipsum fecisset. Ostendit illum nobis injuste abstulisse unam vaccam nostram.
l.6 Quo audito, judicavit tota illa curia quod ille debebat nobis reddere vaccam nostram cum
l.7 emendatione, sed et in supradicta terra illum nichil habere justo judicio confirmavit.
l.8 Huic judicio interfuerunt isti testes: Stephanus comes, et comitissa Adela uxor ejus, Aszo Borrellus
l.9 et Gaufredus frater ejus, Haimo prepositus de Sancto Aniano, Bernerius de Castro Teoderici, Gunherius de
l.10 Alneto, Hugo Niger de Bona Valle, Raimundus de Vienna, Teodericus de Vienna, Ascelinus
l.11 vicarius. De monachis: domnus abbas Bernardus, Rotbertus abbas Bone Vallis, Bernardus abbas Sancti
l.12 Launomari de Blesis, Hilgodus episcopus Suessionensis, Andreas frater ejus, Bernardus prior Majoris Mo-
l.13-nasterii, Adelardus decanus Carnotensis, Harduinus de Sparnone, Bernardus Flagellus.
l.14 Actum anno ab incarnatione Domini MXCII, presidente nobis domno abbate Bernardo, tempo
l.15 Philippi regis Francorum.

1