Bernard, comte de Périgueux, donne à l'abbaye de Cluny le monastère Saint-Sauveur de Sarlat.

l.1 DISPOSITOR ORDINATORQUE OMNIUM RERUM MIRIFICUS DEUS qui, ut scriptum est, quos vult humiliat et quos vult exaltat. Certum est quia multos quos modo
l.2 exaltat, in saeculo venturo humiliabit, et multo magis illos qui de donis ejus superbientes sub potenti manu illius humiliare dedignantur. Quapropter justum est ut
l.3 homo subditus sit Deo, et de his quȩ ab ipso percipit, eidem placere studeat. Quod ego Bernardus, gratia Dei comes Petrogoricensis, considerans, monasterium Sancti Salvatoris quod vocatur
l.4 Sarlatus, qui modo minime regulariter degens, sub jure meo retinere extimui, et in ordine monastico restituere dignum duxi. Quocirca notum sit omnibus tam praesentibus quam
l.5 futuris, quod ego consenciente uxore mea Garsinda, praedictum locum cum omni abbatia ad eum pertinencia in potestate sancti salvatoris de mea dominacione transposui, pro anima videlicet
l.6 patris matrisque meȩ, pro discessoribus propinquis, et pro me et uxoris meȩ et filiis et filiabus nostris, pro fratribus quoque et amicis fidelibus, specialiter pro illis qui praedictum locum et habitatores ejus deffenderint.
l.7 Igitur, ut dictum est, trado praefatum locum Deo et dompno Oddoni Cluniacensis abbati atque Adacio coabbati ejus, et ad monacos quos ibi adduxerint vel congregaverint, ut videlicet ipsi
l.8 et successores eorum tam cenobium quam omnem abbaciam sine ulla contradiccione teneant et possideant. Post vero illorum discessum, monachi cum consilio et voluntate abbatis Clunia-
l.9-censis qualem voluerint secundum regulam sancti Benedicti abbatem sibi constituant ; sint autem ipsi monachi in subjeccione regis ad locum salvum faciendum, et non aliquit persolvendum, nisi tan-
l.10-tummodo solas oraciones. Ceterum contestor et adjuro omnes homines propinquos atque successores meos, cunctosque ȩtiam illius cenobii vicinos tam praesentes quam futuros, per tremendum
l.11 sancte Trinitatis nomen, et per merita sanctorum quorum reliquie inibi continentur, ut ullus homo seu abba vel monacus seu quislibet clericus sive etiam laicus res hujus cenobii in-
l.12-quietare praesumat, aut in potestate propria ullomodo redire studeat. Quod si quis hanc hereditatem Dei possidere temptaverit, maledicatur a Domino, et veniat super illum depreca-
l.13-tio psalmographi dicentis : Deus meus, pone illum ut rotam et sicut stipulam ante faciem venti, et confundatur in saeculum saeculi et pereat ; non sit coheres Dei nisi resipuerit, sed sit parti-
l.14-ceps Pharaoni qui ait : Deum nescio, et Israel non dimittam. Ego Bernardus hoc datum a me factum nutu Dei disponente, ratum perfectumque in perpetuum esse volo cum stipula-
l.15-tione subnixa. Signum Bernardi comitis et uxoris suȩ Garsindis qui hoc donum fecerunt et scribere rogaverunt et manibus propriis firmaverunt.
l.16 Signum Willelmi. Signum Arnaldi. Signum Gauzberti. Signum Bernardi. Signum Ramnulfi. Signum Alduini. Signum Gauzfredi. Signum Heliȩ. Signum Amalgerii.
l.17 Signum Fulcherii. Signum Odolrici.
l.18 DATA IN MENSE JUNIO, REGNANTE DEO, DOMNO LUDOVICO REGE IMPERANTE.

Deus meus pone eos ut rotam quasi stipulam ante faciem venti (Psaumes 82, 14) 1