Gui, seigneur de Thiers, donne à l'abbaye de Cluny une partie des terres qu'il possède à Effiat et un manse situé à Denone, en Auvergne.

l.1 Si quis ex rebus suae proprietatis, quas paterna maternaque hereditate sive quolibet laegitimo adtractu possidere videtur, ob amorem domini nostri Jhesu Christi ac reverentiam honoremque sanctorum, locis Deo dicatis in aemolumentum animae suae aliquid contu-
l.2-lerit, procul dubio mercabitur ex caducis et transitoriis rebus vitam aeternam. Nam si Dominus pro calice aque frigide quem quis in ejus nomine dederit, mercedem se promisit redditurum, et vidua pauper quae duo minuta
l.3 in gazofilatium jactavit a Domino est laudata, multo magis qui plura Deo sanctisque suis ad profectum multorum, ob remedium animae suae aeternamque remunerationem condonare voluerit, plurima recipiet prȩmia, cum apostolus dicat:
l.4 Redemptio animae viri, propriae divitiae. Quapropter ego Wido, in nomine sanctȩ et individue Trinitatis, cum consilio fidelium meorum, tribuo sanctae Dei aecclesiae, quȩ est constructa in loco qui Cluniacus vocatur, in honore domini nostri Jhesu Christi,
l.5 et beatorum apostolorum Petri et Pauli, cui feliciter preesse et admodum prodesse videtur domnus et cum summa reverentia nominandus Odilo beatus, aliquantulam praediorum meorum partem, in comitatu Arvernico, prope castellum quod antiquo
l.6 et vulgari nomine Mons Pantiarius vocatur, hoc est omnem terram quam in Yfiaco ad presens in meo dominio excolo. Haec
l.7 offero Deo Patri et Filio et Spiritui Sancto et beatis apostolis Petro et Paulo atque domno meo Odiloni abbatis monachisque sub ejus sancto regimine in prelibato archysterio Deo militantibus, tam presentibus
l.8 quam et futuris, et per hoc testamentum in proprium trado, concedo et promptissima voluntate confirmo. Caedo insuper eidem loco sancto, in villa quae dicitur Donone, unum mansum quem Rodgerius usque nunc jure benefitii possederat,
l.9 ea ratione ut ab hac die liberam in omnibus habeant prescripti monachi facultatem faciendi quicquid exinde facere voluerint; deprecans humiliter illorum magnanimem fidem et piam charitatem quam habent in domino Jhesu Christo, ut semper
l.10 mei dignentur esse memores in cotidianis suis sacris orationibus, ut a Domino pariter coronam ex hoc pariter recipere mereamur aeternam. Ego quia hoc donum meae parvitatis Deo et vobis libentissime obtuli, vos de benivolentia servitutis vestre
l.11 et de eximia charitate. Si quis vero, quod absit, hujus testamenti destructor aut in ejus destructione fraudulentus machinator in posterum emerserit, salutem propriam neglegens, aliorumque persequens, qui as res Deo
l.12 et vobis collatas a vobis subtrahere vel etiam diminuere et in suos usus retorquere moliatur, iram Dei omnipotentis incurrat, et insuper quibus litem intulerit, cogatur exsolvere auri libras viginti et sua repetitio careat effectu. Haecque donatio
l.13 mea aliorumque virorum illustrium manibus roborata firma et stabilis perpetualiter maneat inconvulsa, cum stipulatione subnixa.
l.14 Signum domni Widonis qui hanc cartam fieri jussit, firmavit et firmare rogavit. [chrisme] Signum Stephani abbatis. Signum Theotardi. Signum Wilhelmi. Signum Rotgerii. Signum Pontii.

BERNARD (Auguste), BRUEL (Alexandre), Recueil des chartes de l'abbaye de Cluny, Paris : Imprimerie Nationale, 1876-1896, 6 vol., t. 3, p. 217-219, n° 2006.

ATSMA (Hartmut) et VEZIN (Jean), Les plus anciens documents originaux de l'abbaye de Cluny, 3 vol., Turnhout, 1997-2002 (Monumenta paleographica medii aevi, series gallica), t. 2, p. 131-134, n° 60 (fac-similé, p. 132-134).