Renaud donne au monastère de Bourgueil son alleu de Rabodina.

l.1 [chrisme] QUAMDIU IN HOC SECULO TEMPORALIBUS DIVITIIS AFFLUIMUS, COGITARE DEBEMUS QUIA DE TERRA SUMUS ET IN TERRAM PARITER REVERTEMUR.
l.2 Ideoque piam supernos misericordis Dei clementiam recordari nobis oportet, genus humanum qui sic honoravit
l.3 ut de terrenis celestia deperituris sine fine mansura permisit mercari premia. Quamobrem ego in Dei nomine
l.4 Rainaldus perpendens gravia peccatorum meorum pondera pariterque metuens districte examinationis diem in qua
l.5 recepturus est unusquisque, prout gessit sive bonum sive malum, pro amore omnipotentis Dei et redemptione animȩ meae
l.6 necnon pro salute omnium parentum meorum tam vivorum quam etiam defunctorum trado atque transfundo ad monasterium
l.7 sanctȩ et individue Trinitatis gloriosȩque virginis Mariae sanctique apostolorum principis PETRI Burguliensis coenobii in spetiales usus monachorum in
l.8 eodem loco degentium scilicet alodum meum quod vocatur Rabodina cum aecclesia ipsius loci in honore sanctae Mariae cum tota ipsa villa
l.9 et altera villa vocabulo Ciconias cum omnibus adjacentiis [...?...]dem alodum pertinentibus quȩsitis et adquirendis,
l.10 mobilibus et immobilibus, cum terris cultis et incultis, [...?... aq]uis aquarumque decursibus, perviis et exitibus
l.11 [...?...].