CARTA DE BELINIACO ET TILINIACO ET RUILIACO. Hervé, évêque d’Autun, donne aux chanoines de Saint-Nazaire les terres de Rully et de Sussey et les églises de Monthelon, de Saint-Léger-sous-Beuvray et de Saint-Jean-de-Narroces.

Auxiliante in perpetuum Domino Deo et Salvatore nostro Jesu Christo, Heriveus ejusdem miseratione humilis Eduorum episcopus, omnibus Dei et sanctæ Ecclesiæ fidelibus, præcipue autem venerandis episcopis instantibus videlicet ac succedentibus cognitum fore optamus, quoniam cum nostram exiguitatem divina pietas ad regendam suæ ecclesiæ cathedram vocari et sublimari permisisset, in ipso primo nostræ ordinationis anno ad exhortationem dilectæ genitricis nostræ domnæ Hirmingardis venerabilis comitissæ et fratrum nostrorum diligenter studuimus inquirere et sollicite perscrutari qualiter caput ipsius ecclesiæ in constitutis canonicorum ibidem Deo et sancto Nazario militantium stipendiis dispositum maneret, vel quibus predecessorum nostrorum subsidiis congregatio ipsa ordinata consisteret. Sed, ut experti sumus, obsistentibus semper sæculi perturbationibus et adversariis divini cultus impedientibus, lahor precedentium pontificum in his certare cupientium in contrariam semper est impulsus dilationem, in tantum quod, permanentibus perpaucis villarum solatiis, domnus Adalgarius sanctæ recordationis episcopus villam Beliniacum et successor illius domnus Walo pius presul et noster avunculus villam Tilionacum usibus prædictæ congregationis mancipaverunt et suis scriptis confirmaverunt. Nos igitur aliarum ecclesiarum congregationes honorabiliter in canonicis sumptibus subsistere cernentes et sacris suorum pontificum incrementis decenter augmentari perspicientes, a sanctis episcopis nostris scilicet ordinatoribus moniti et prædictorum affinium hortamentis roborati, quæ libere ad præsens fieri posse reperimus supradictæ congregationis usibus dedicavimus villam Ruilliacum, siquidem a memorata genitrice nostra dudum pro quadam commutatione possessam et nostro interventu in hujuscemodi obsequiis redditam, cum ecclesia et omnibus ad se juste pertinentibus. Ecclesiam etiam sancti Johannis sitam in comitatu Belnensi nostra liberalitate concessimus. In comitatu quoque Augustodunensi ecclesiam sancti Eptadii sitam in villa quæ vocatur Monstholonus, olim inde substractam reddimus. Ecclesiam similiter sancti Leodegarii a jamdicto avunculo nostro conlatam huic confirmationi confirmavimus. Monetam quoque quam isdem pater a prælibata sua ecclesia olim substractam fuisse didicerat et interventu domni Richardi piissimi ducis per regium preceptum receperat et hujusmodi officiis una cum dispositis quarumdam festivitatum luminariis optari decreverat, in eadem nos sua dispositione servituram delegavimus. Duos insuper mansos terræ sitos in Sussiaco illorum villa quorum unum Osmarius jure beneficiario possederat et sua prece ut ab eodem antecessore nostro illis concederet, obtinuerat; alterum vero quidam nostræ domus famulus pro fabrili obsequio, dum adviveret, simili jure possederat: et hunc nostra cessione contulimus, et concessum antea jure præfixco roboramus. Nec reticendum judicavimus qualiter sæpedictus pater et avunculus noster, decimam partem ex publico reditu, qui nobis et nostris ministris in ejus successione ab omnibus totius diœcesos nostræ ecclesiis reddebantur, in congruis ecclesiæ obsequiis, ubi amplius necessarium fore æstimabat destinare solebat expendendam. Nos ergo et illud bono desiderio fuisse dispositum non dubitantes, et quod ecclesiasticam, immo et regularem religionem indigentiæ causa multoties neglectam audivimus, oblivisci non valentes: memores etiam exemplorum ecclesiasticæ doctrinæ, quibus jubetur ut pro deauratione parietum et ornamentis laqueariorum, ipsæ quæ omnia continere debent columnæ negligantur aliisque præceptorum divinorum fulti monitis, operæ pretium duximus ut in vestimentorum præfatæ congregationis solatiis prælibatæ paratarum decimæ implerentur, et a suprascripta nostra auctoritate confirmentur. Unde et hoc nostræ institutionis testamentum fieri decrevimus per quod et supradictorum patrum ordinatorum nostrorum auctoritatem his assensum præbere oramus et nostræ humilitatis decreto confirmamus ut quidquid a prædecessoribus nostris ita est dispositum atque concessum et a nobis pia devotione institutum et delegatum jure firmissimo maneat inconvulsum; ac sicut supra habetur consignatum, omnibus hujus vitæ temporibus persistat inconcussum. Successorum sane nostrorum in successionem nostram humiliter obsecramus, ut hanc nostræ devotionis institutionem ita observent, quemadmodum a suis successoribus sua observari optabunt statuta: quo pro tali observatione participes ejusdem mercedis effici mereantur quam credimus, Deo miserante, pro talibus nos recepturos institutis. Ut igitur hoc nostræ confirmationis testamentum tutiorem in Dei nomine obtineat firmitatis plenitudinem, manu illud firmavimus et prælibatorum patrum manibus insigniri poposcimus, amicorum quoque et omnium nostræ ecclesiæ fidelium assignationibus subtus jussimus roborari. Actum apud Cavillonum civitatem, ob præsentiam episcoporum feliciter in Domino. Amen.

Numéro CBMA : 664