«Dans le chœur des religieux il y avoit un grand cadre de vélin où estoit escrit ce qui suit:» Fondation de l'abbaye de Saint-Matin d'Autun.

Anno Domini sexcentesimo, regnante Brunechilde, Francorum regina, et ecclesiam Romanam regente sanctissimo Gregorio papa orthodoxo, ecclesie doctore egregio, constructum seu edificatum fuit hoc monasterium in honorem sanctissime Trinitatis et Beatissimi Martini, Turonum presulis, qui, in pago seu in suburbiis Æduorum, dum templum everteret, et unus gentilium stricto cum gladio eumdem peteret, ejecto pallio, nudam cervicem percussori prebuit. Sed cum ille dexteram altius extulisset, resupinus corruit consternatus, et dominico motu veniam precabatur. Ut ergo presentia sua hunc locum visitasset dictus almus presul, in eodem loco devotione maxima, quam erga sanctissimum Martinum, presulum gemmam, gerebat, mota prefata Brunechildis regina, hoc venerabile cenobium fundavit ac mirifice construxit, columnis marmoreis ac trabibus abietinis formosis idem decenter ornavit, et musivo opere mirifice decoravit, hortata et commonita à dicto sanctissimo Gregorio, qui hanc ecclesiam largifluis privilegiis et libertatibus decoravit annuloque proprio roboravit, et voluit idem monasterium ab omni humana subjectione esse liberrimum, prout patet cuilibet registrum dicti S. doctoris intuenti. Post cujus basilice, domorum et ceterorum operum in monasterio requisitorum edificationem, ibidem institutus fuisse legitur ordo monasticus qui postmodum dicebatur: ORDO BRVNECHILDIS regine et merito appellari poterat, tum ob copiosum cetum monachorum, ibi pridem ordinate, regulariter et secundum Deum viventium, tum etiam ob redolentiam virtutum et morum in sacratis viris jamdudum ibi Deo famulantibus viventium. Quorum fuit primus Luppo abbas a dicto Beatissimo Gregorio institutus, et ne mendicitatem paterentur monachi in hoc loco Deo famulantes, dicta regina amplissimis redditibus, mansis, mancipiis et terris in diversis regni Francie dispositis ditavit; que licet plura alia monasteria edificaverit, in hoc tamen sacro cenobio sub magno altari et in ingressu capelle gloriosissime Marie Virginis glebam sui corporis reponi voluit in tumulo marmoreo. Que reliquiis, Beatorum apostolorum Petri et Pauli hunc locum ornavit, sibi a B. Gregorio datis............... etc. Et hec quidem reparatio hujus venerabilis cenobii confirmata extitit anno Domini octingentesimo septuagesimo octavo a synodo apud Eduam congregata, precepto et auctoriate Johannis pape et rogatu Ludovici imperatoris et Francorum regis dicti Caroli Calvi filii, qui dona a Brunechilde et suo tempore donata monachis hujus loci ratificando confirmavit, que et Carolus Crassus suo annulo roboravit, etc. Cujus (Caroli Calvi) imago sculpta super hujus ecclesie pinnaculum in parte anteriori patet, etc. Ergo vos qui hoc monasterium antiquissimum visitatis...... cavete ne......... maledictiones SS. patrum Beatissimi Gregorii pape, Nicolai II nec non, etc., incurratis.»

Numéro CBMA : 1312